De staat van bedrog

[p. 148]

Bijlage 11

CONTOUREN VOOR EEN BEMIDDELING

Oltmans / Staat der Nederlanden
7480
13 september 1995

CONCEPT

(1.)	Tussen Oltmans en de Staat bestaan geschillen, waarover beiden een verschillend standpunt innemen. Op 28 october 1994 is een afspraak gemaakt tussen enerzijds de Secretaris-Generaal van het Ministerie van buitenlandse Zaken, drs. D.J. van den Berg, en anderzijds de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, de heren M. Beinema, E. Jurgens en G.J. Wolffensperger, er toe strekkend om een bemiddelaar te zoeken die zou willen proberen een oplossing van het geschil tussen Oltmans en de Staat aan te reiken. Oltmans zou zo'n bemiddeling zeer op prijs stellen. Hij ziet voor zo'n bemiddeling de navolgende contouren.
(2.)	Beide partijen hebben hun eigen visie op de aard en de omvang van het geschil. Partijen stemmen ermee in dat de bemiddeling zich uitstrekt over alles dat naar het oordeel van één der partijen tot de omvang van het geschil behoort, maar daarmee hebben partijen uitdrukkelijk nog niet elkaars visie op de aard en omvang van het geschil erkend. Partijen kunnen aan hetgeen ieder van hen bij de bemiddeling aan stellingen en standpunten inbrengt, buiten deze bemiddeling geen enkel recht ontlenen.
(3.)	De visie van Oltmans op de aard en omvang van het geschil komt (in essentie) op het navolgende neer: I. Het is het standpunt van Oltmans dat hij vanaf 1956 stelselmatig door de Staat en in zonderheid door een drietal ministeries: - buitenlandse zaken; - binnenlandse zaken; - algemene zaken (inlichtingen dienst) onrechtmatig is behandeld. De oekazes van voormalig minister Luns van 1962, waarover wij thans procederen, zijn niet het beginpunt van dat onrechtmatig handelen, maar een in het oog springend voorbeeld. Het onrechtmatig handelen bestaat in een reeks van gedragingen (zowel ingrijpend als nalatend) die allen ertoe hebben geleid dat Oltmans zowel binnen als buiten Nederland stelselmatig ingrijpend is belemmerd in de uitoefening van zijn beroep en het uitbouwen van zijn carrière als journalist. Over deze kwestie is de procedure 91/8214 te 's-Gravenhage aanhangig.

[p. 149]

VERMEER & van der VLERK, advocaten -2-

II.	Oltmans noemt voorlopig als elementen van zijn schade: 1. de aantasting van zijn capaciteit een inkomen te verdienen (waartoe zowel te rekenen de belemmering om inkomen te verwerven, alsook het verloren gaan van reeds lopende inkomsten en/of transacties); 2. de aantasting van zijn capaciteit om tijdig voor zichzelf een behoorlijk pakket verzekeringen (ziekte, arbeidsongeschiktheid, maar zeker ook oudedags-voorziening) op te bouwen; 3. de noodzaak kapitaal te moeten vernietigen om in levensonderhoud te kunnen voorzien; 4. de noodzaak -vaak zeer hoge- gerechtskosten te maken, om zich -ook in het buitenland- tegen de (gevolgen van de) onrechtmatige handelingen van de Staat te verweren; 5. de belemmering van de mogelijkheid een carrière op te bouwen en zich daarin te profileren als gezaghebbend journalist (waartoe te rekenen de onmogelijkheid zijn volledige dagboek te publiceren); 6. de belemmering zich naar buitenlandse staten te begeven en/of zich daar te vestigen en/of daar gevestigd te blijven (waaronder belemmering toegang tot Indonesië; verlies van residence in USA en uitzetting uit Zuid Afrika) en de materiële gevolgen daarvan; 7. immateriële schade.
(4.)	Practisch lijkt dat de partijen eerst in een inleidende memorie hun standpunt aan de bemiddelaar uiteen zetten, maar dat zij verder geen procedure-afspraak vooraf maken, zodat de bemiddelaar geheel de vrije hand houdt zelf verder die procedure met partijen overeen te komen die hem de meest zinvolle lijkt. De bemiddelaar kan het beste zelf bepalen of en zoja in welk stadium hij nadere schriftelijke informatie vraagt, danwel dat hij gesprekken aangaat, al dan niet met partijen en/of hun raadslieden gezamenlijk, danwel pendelend.
(5.)	Partijen kunnen het eindadvies van de bemiddelaar aanvaarden of verwerpen. Aanvaarding geschiedt schriftelijk en is pas bindend zodra ook de andere partij aanvaardt. I. Zodra één hunner het advies verwerpt, zijn beide partijen weer helemaal vrij en kunnen zij niet gehouden worden aan hetgeen tijdens de bemiddeling heeft plaatsgevonden. II. Zodra beide partijen het advies aanvaarden, betekent dat dat daarmee het hele geschil zoals dat ter kennis van de bemiddelaar was gebracht, definitief is opgelost en dat partijen dan ook gehouden zijn zich geheel in de geest van deze oplossing te gedragen.

VERMEER & van der VLERK, advocaten -3-

(6.) Oltmans is zich bewust dat op grond van de onder 91.) genoemde afspraak de heer E. Jurgens Mr. B.J. Asscher te Bussum bereid heeft gevonden om een bemiddeling op zich te nemen. Oltmans verklaart zich met deze keuze gaarne accoord. Aan een bemiddeling langs deze contouren zal hij graag meewerken.

Amsterdam, september 1995
..........................................
(Oltmans)