De staat van bedrog

5 juni 1996

Hans Verploeg schrijft dat een artikel in Nieuwe Revu, dat verscheen terwijl ik in New York was en waarin ik Docters van Leeuwen een Gestapo-chef had genoemd, het voor de nvj steeds moeilijker maakt mij als lid te blijven verdedigen. Verploeg meent dat, indien er sprake is van een misverstand tussen de interviewer (Olgun) en mij, ik als de bliksem een excuusbrief aan Docters van Leeuwen zou moeten zenden, met een afschrift aan de nvj. Verploeg blijft er voorstander van dat ik na veertig jaar door de Staat te zijn getreiterd aap-wat-heb-je-mooie-jongen speel met het gezag om mijn gelijk te halen. Dat nooit.

Ik schreef vervolgens Docters van Leeuwen onder meer:

De dag dat ik door Nieuwe Revu werd opgebeld, stond op de voorpagina van NRC Handelsblad dat iemand anders van mening was dat u uw huidige functie runde als een Oost-Europees politbureau. Ik merkte om die reden tegen de verslaggever op dat - zelf de periode van de nazibezetting intens beleefd hebbende - wat mij veertig jaar lang in dit land was overkomen me eerder had doen denken aan Gestapo-methoden of woorden van die strekking. Ik begrijp dat voor eenvoudigen van geest het woord Gestapo een andere bijsmaak heeft dan kgb en politbureau, maar voor mij is het lood om oud ijzer - er wordt gehandeld in strijd met de meest fundamentele rechten van de burger (of journalist) en de ‘democratie’.
Het is noch in het verleden, noch in het heden mijn bedoeling geweest u of de heer Van der Stoel of wie ook op welke manier denkbaar te grieven of te beledigen, maar ik moet mij na veertig jaar wel verdedigen tegen een onzichtbare en in het geheim opererende vij-

[p. 83]

and, waar u en de heer Van der Stoel meer dan duidelijk toe behoren, omdat u beiden onder ede verklaringen hebt afgelegd die onwaar zijn.⁹⁴

Met deze ‘excuses’ zal Hans Verploeg nog hoger in de gordijnen klimmen, wat me verder worst zal zijn. We passen nu eenmaal, uit totaal ander hout gesneden zijnde, slecht bij elkaar.

94 Ik verzond de brief op 14 juni 1996.