De staat van bedrog

17 mei 1996

Peter Nicolaï en Ellen Pasman achten het uiteindelijke artikel van Piet Hagen in De Journalist ‘niet schadelijk’.⁸⁵

Ron Abram heeft Ellen nu verweten dat in de confrontatie met Hagen over zijn tekst zij als juriste, in dienst van de nvj, mijn partij had gekozen. Ellen koos echter niet a priori mijn zijde, maar reageerde gewoon identiek als ik op het gezemel van de gemankeerde dominee annex hoofdredacteur van De Journalist. Verploeg, die na al die jaren bij de nvj van juristerij nog altijd niets begrijpt, wil maar niet inzien dat ik formeel haar cliënt ben. Dus Verploeg kletst. Wel denkt Ellen dat, omdat de nvj bij Doeleman vaste klant is, Verploeg zou kunnen eisen dat zij van mijn zaak wordt afgehaald. Zover is het echter nog niet. Maar mocht het gebeuren, verzekert ze mij, gaat zij bij dit kantoor weg.

Een woedende brief van Hans Verploeg maakt verder duidelijk dat we het slachtoffer zijn van interne nvj-strubbelingen. Hij stelt schrifte-

85 Zie bijlage 36.

[p. 75]

lijk vast dat Ellen Pasman de verantwoordelijkheid zou dragen voor het feit dat ik na ruim vijf uur marchanderen met meneer Hagen over ‘het verhaal van de eeuw’ de plaat heb gepoetst. Complete onzin dus, maar Ellen krijgt de zwartepiet aangereikt. Dit terwijl Verploeg ons vertelde Ron Abram te hebben ingeschakeld om Hagen c.s. ertoe te bewegen de vier pagina's aan mijn gevecht met Den Haag te wijden. Ellen is naar Doeleman gegaan en heeft hem verzocht Verploeg duidelijk te maken dat hij in een dergelijke affaire er beter aan zou doen niet alleen af te gaan op de lezing van Piet Hagen, maar ook op die van ons. Verploeg komt niet zelf op die gedachte.