Rechter Punt vat samen
Op 15 oktober 1996 ben ik het gestuntel van rechter-commissaris B.C. Punt eindelijk beu geworden. Ik riep hem in de rechtszaal toe, dat hij sinds vijf jaar bezig was continu getuigenverklaringen te vervalsen. ‘Dat neemt u terug!’ riep hij me toe. Waar ik dus niet over piekerde. Strafrechtelijk had ik ‘vervalsen’ niet mogen gebruiken, omdat dit opzet zou suggereren welke ik noch kan bewijzen noch direct vermoed.
Het mag bij de Belgische Justitie een rotzooitje zijn, maar breek me de bek niet open over de gang van zaken bij de Haagse arrondissementsrechtbank. Miereneukers die we zijn is anno 1996 de aanschaf van geluidsapparatuur blijkbaar nog altijd te duur voor de vaderlandse Justitie. Het gevolg is, dat rechter-commissaris Punt, die kennelijk zelfs van stenografie nog nooit heeft gehoord, van de meest vitale getuigenissen aantekeningen maakt op de achterkant van afgedankte documentenbakkaarten. Alle nuance van dikwijls kleurrijke verklaringen gaat bij deze archaïsche methode van rechtspreken compleet verloren. De heer Punt vat dan na afloop het gesproken woord samen en dicteert aan een griffier, die deze bij elkaar geflanste rijstebrij-berg van hoe het ongeveer was, in een computer tikt. Ook al vraagt Punt herhaaldelijk aan de getuige of hij woorden juist weergeeft, en ook al proberen mijn advocaten als bokken op een haverkist bepaalde puntjes op de i te zetten, het uiteindelijke resultaat van deze verhoormethode is, dat nog geen honderdste van wat werkelijk werd gezegd in de dossiers komt om mee te worden gewogen.
• ...junk justice...
Bijvoorbeeld: oud-minister Kooijmans getuigde een lijvig dossier van mij te hebben bestudeerd. ‘Hoe lijvig?’ riepen mijn advocaten, want mr. P.G.L. van Velzen kan niets meer vinden. ‘Het was een vrij hoge stapel geweest’, aldus Kooijmans. A. Docters van Leeuwen dito. Na tegen het Kamerlid Piet Stoffelen te hebben gezegd dat er geen dossiers over mij bij de BVD waren verklaarde hij onder ede, dat het behoorlijk hoog was. Haagse journalisten bedrijven junk journalism zoals Haagse rechters junk justice bedrijven. Niets van deze saillante details is in de verslagen van de rechter-commissaris terug te vinden zoals zij in de rechtszaal werden uitgesproken. Niemand in het koninkrijk schijnt zich over deze deplorabele gang van zaken in de moderne vaderlandse rechtspraak te bekommeren.
Auteursrechtelijk beschermd