Memoires 1970-1971
(2003)–Willem Oltmans–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina *1]
| |
[pagina *2]
| |
 President Sukarno arriveert bij de uno (1960). Naast hem (rechts) ambassadeur Sukardjo Wirjopranoto. Geheel rechts: adjudant kolonel Sugandhi.
| |
[pagina *3]
| |
 Zo ontmoette ik Bungkarno en mevrouw Hartini in 1966 voor de laatste maal.
 Zo zag Bungkarno er in 1970 uit voor het bijwonen van een huwelijksreceptie van een van zijn kinderen.
| |
[pagina *4]
| |
 Eerste kennismaking met Georgii Arbatov (1971).
| |
[pagina *5]
| |
 Dit was de foto van Bungkarno in de wereldpers, die Dewi deed besluiten naar Djakarta te gaan.
| |
[pagina *6]
| |
 In Bangkok werd mij verboden verder mee te reizen en Dewi, Karina en mrs. Azuma, de gouvernante, vertrokken van hieruit alleen naar Indonesië.
 Met Bungkarno in 1957 op een oorlogsschip bij Ambon. Op de achtergrond de ambassadeurs van de ussr en van Iran.
| |
[pagina *7]
| |
 Zo heb ik president Sukarno sedert de vijftiger jaren gekend: hier in zijn werkkamer op het Merdeka Paleis.
 In 1966 filmde ik generaal Suharto voor de nts in diens woning aan Djalan Tjendana 8.
| |
[pagina *8]
| |
 In 1967 betrok Suharto de werkkamer van Sukarno op het Merdeka Paleis temidden van diens boeken en schilderijen.
| |
[pagina *9]
| |
 Zoveel mogelijk genieten van mijn moeder.
| |
[pagina *10]
| |
 Casper op Kibbutz in Israël.
 A man courts a youth, who holds a garland.
 Mevrouw Hartinie (links) en mevrouw Dewi Sukarno in gesprek met uitgever Masagung.
| |
[pagina *11]
| |
 Bungkarno in de uno (1960). ‘To build a world anew.’ Naast hem kolonel Sabur.
| |
[pagina *12]
| |
 Sukarno spreekt zijn beroemd geworden rede ‘To make a world anew’ uit voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York (1960).
(foto Unations) |
|
