Laatste wapenfeiten

[p. 99]

Eindelijk de billen bloot (deel II)

Vanaf 09-11 heeft voor Bush vast gestaan, dat Irak en Saddam dienden te worden opgerold. Dit ingrijpen was hem vooral door Ariel Sharon gesouffleerd, die een rekening had te vereffenen voor de tientallen Scuds, in 1991 op Israël afgevuurd, toen Vader Bush Baker naar Tel Aviv stuurde met de smeekbede niets terug te doen. 09-11 was het moment voor Israëlische wraak. Was Israël betrokken bij het ronselen van Saudi zelfmoordpiloten in naam van Bin Laden? Het Israël van Sharon had het meeste belang bij een War on Terrorism met steun van een onvolwassen, onervaren amateur op het Witte Huis. Vooral als die oorlog tegen moslims in Irak zou worden gevoerd zoals Israël dit in Palestina deed. Bush begon al meteen 09-11 mede in de schoenen van Saddam te schuiven. Tot op vandaag denken zeven op de tien Amerikanen nog steeds dat Saddam 09-11 tot stand bracht. Kan je nagaan wat ook us-mediabaronnen en journalisten voor hufters zijn.

Maar Amerika was niet gereed voor een aanval op Baghdad. Er werd besloten eerst Afghanistan plat te gooien en Osama bin Laden uit te schakelen. In 2003 weten we hoe succesvol Bush daarin was. Ook wij waren weer haantje de voorste ons in Kabul voor het karretje van Washington te laten spannen. Intussen werd heftig gesleuteld aan de formule waarop Washington in Irak toch agressie zou kunnen plegen. Aangepaste geheime rapporten moesten uitkomst brengen. Niemand mocht ze zien vanwege de staatsveiligheid. Powell las in de Veiligheidsraad met een stalen gezicht voor uit een werkstuk van een student, alsof het top secret materiaal was. Hij stonk er in. In Londen moest een top-wapeninspecteur, David Kelly, zogenaamd zelfmoord plegen omdat hij Bush en Blair in gevaar zou kunnen brengen met hun gelieg en gedraai over Saddams geheime wapens. Het besluit om Irak aan te vallen lag in 2001 vast. Het werd in 2003 uitgevoerd, uiteindelijk zonder steun van de vn en de internationale gemeenschap, omdat Bush en Blair voor China, Rusland, Frankrijk, Duitsland en België geen passende leugens hadden kunnen opdissen om na het proefdraaien in Afghanistan er oorlog tegen Irak door te kunnen drukken.

[p. 100]

Saddam was steeds een top priority voor de Carlyle groep geweest, de in 1987 door de Bush kliek opgerichte Iron Triangle tussen de zakenwereld, de oorlogsindustrie en zittende regeringen. President Dwight Eisenhower waarschuwde in 1961 bij zijn aftreden voor het dodelijke gevaar voor Amerika en de wereld, wanneer eens een dergelijk monsterverbond tot stand zou komen. De Bush clan heeft deze militaire gangsterformule in praktijk gebracht. Bush zat acht jaar als vice-president naast Ronald Reagan, was vervolgens zelf vier jaar op het Witte Huis. Nu zit zijn zoon er. Ook de verkiezing van 2000 - met James Baker als redder in nood - zal eens als een verkapte coup de boekjes in gaan, zoals de nimmer opgeloste moord op jfk in 1963 een coup was, waardoor het Pentagon de vrije hand kreeg in Vietnam.

Vader Bush reist nog steeds de wereld rond, in gezelschap van types als David Rubenstein, topmanager van Carlyle. Senior spreekt dan over herinneringen als president en vervolgens begeeft Rubenstein zich onder papa's gehoor om de deals voor Carlyle te sluiten en karrenvrachten dollars voor hun beleggingsfirma binnen te brengen. De joodse miljardair, George Soros, zag kans op 16 september 1992 in Londen Black Wednesday te regelen. Hij stelde tien miljard dollar tegenover het Britse pond en was bezig de pogingen van premier Major het pond te stabiliseren, te doorkruisen. Het pond wankelde. Via shorting blies Soros in zijn eentje bijna het Britse bankwezen op. Shorting betekent, dat de belegger aandelen of ponden leent, vervolgens de hele hap verkoopt, om de zaak terug te kopen als de waarde inmiddels fors is gedaald. Het is een uiterst riskante investeringsstrategie en in zakenkringen ziet men dit als ‘dirty business’. Soros won en verdiende in een dag 950 miljoen dollar. Later trad diezelfde Soros tot Carlyle toe, samen met diezelfde John Major. Als het om de poen gaat, wordt alles vergeven en vergeten. Onlangs stelde Soros in een ommezwaai van 180 graden vijftien miljoen dollar beschikbaar om te helpen voorkomen dat George junior, top-partner in Carlyle, herkozen zal worden voor een tweede termijn van vier jaar. Alles kan bij de crooks of the Carlyle band.

8-12-2003