Laatste wapenfeiten

[p. 86]

Jihad ook tegen Quislings

Woede en verontwaardiging over de heidense bende bij twee synagogen in Istanbul dit weekeinde, zou hebben moeten leiden tot bezinning over wat hier eigenlijk aan de hand was. The Jerusalem Post berichtte, dat er drie maal zoveel Turkse moslims als joden waren gedood. Overal doken reacties op met verontruste vragen: keert de jihad zich nu ook tegen moslims? Algemene reactie: ze zijn gek geworden bij Al Qaeda, nu schieten ze ook op geloofsgenoten zoals vorige week in Riyad, waarbij voornamelijk Saudische moslims om het leven kwamen. Maar men zou toch langzamerhand van de moslim jihad hebben moeten leren, dat er niet over een nacht ijs wordt gegaan. Ook niet bij wat we dagelijks in Irak zien gebeuren. Het gevecht richt zich inderdaad nu ook op geloofsgenoten, althans, op hen die hand-en-span-diensten aan Amerika verlenen, waar Turkije zich al jaren voor leent.

Wat zich steeds duidelijker aftekent, en waarvoor men te weinig oog heeft in het Westen, is dat onder leiding van Bin Laden, of andere moslims die nog onbekend zijn, er voor het eerst in de geschiedenis van een dreiging van een global jihad sprake is. Eindelijk tekent zich een ‘moslims aller landen verenigt U’ af. Voor het eerst manifesteert zich een georganiseerde solidariteit met het Palestijnse volk, dat al langer dan een halve eeuw dag in dag uit door Israël wordt geterroriseerd met krachtige us-militaire, financiële en economische steun. Eindelijk zijn Amerika en Israël er in geslaagd, om met hun misdadige beleid tegen een vrijwel weerloze Palestijnse bevolking, het versplinterde moslimverzet in elkaars armen te drijven. De Amerikaanse agressie tegen Irak is er het jongeste bewijs van. Bush begint Sharon te kopiëren bij het terroriseren van Irak en noch Bush, noch Sharon wil begrijpen, dat zij daarmee de jihad alleen maar sterker en vastberadener maken om nonbelievers uit hun landen de zee in te drijven. De universele jihad tegen Amerika, Israël en collaborateurs met de vijand, is daadwerkelijk van start gegaan en zal stap voor stap in hevigheid toenemen.

Wie het boek Bin Laden: the man who declared war on America,

[p. 87]

(Yossef Bodansky, Random House (1999)) las, weet dat Osama geen driftkikker of leeghoofd is als Bush, of een oorlogsmisdadiger als Sharon. Osama bin Laden is de antipode van Bush en Sharon. Ook hij zal de vijand doden. Maar hij is geen gifkikker, die als een wilde er op los timmert. Hij is een man van innerlijke rust, gebed en meditatie. Osama behoefde niet, als Bush, door evangelist Billy Graham van alcoholisme gered te worden via diens Jezusoplossing.

Uitgewezen uit Saudi-Arabië op verzoek van Washington, vestigde deze multimiljonair zich met vrouwen en kinderen in een eenvoudig landhuis in Soedan. Hij begon een plantage van zonnebloemen van vele vierkante kilometers. Amerika had Riyad beloofd, dat duizenden Amerikaanse soldaten na de overwinning van Gulf War I zouden worden teruggetrokken. Dit gebeurde niet. Een stroom van moslimpatriotten meldde zich bij Osama in Soedan om te pleiten voor een eind van de Amerikaanse bezetting van de bakermat van de islam met Mekka en Medina. Had Clinton de boys maar teruggeroepen, dan zou Bin Laden nooit naar Afghanistan zijn teruggekeerd, om deze keer niet met de Amerikanen tegen de Sovjets te knokken, maar om een jihad tegen Amerika te lanceren.

Wie Bodansky rustig leest, (hij is voormalig directeur van de Congressional Task Force on Terrorism and Unconventional Warfare van het Congres in Washington), krijgt een helder beeld van een bedachtzame intelligente Osama bin Laden, met connecties tot in de hoogste regionen van de regerende koninklijke familie; een man, die niet over een nacht ijs gaat. Hij kreeg van Clinton al de wind in de rug, toen Bill 32 kruisraketten vanaf oorlogsschepen op zijn bergen liet afschieten. Toen kwam 09-11, waardoor Bin Laden op slag veranderde in het universeel monster, dat 3.000 onschuldige Amerikanen had gedood. Voor de duidelijkheid, 09-11 is nooit door Al Qaeda opgeëist. Bush beschuldigde Osama, en de wereld geloofde hem in 2001. In 2003 tikken de meeste mensen in de wereld tegen hun voorhoofd bij het horen van Bush zijn naam. Dus het ware verhaal van Bin Laden moet nog komen. Intussen neemt de aangekondigde jihad in kracht toe.

18-11-2003