Laatste wapenfeiten

[p. 67]

Brallende Pentagon generaal

Ook al is de 21ste eeuw van start gegaan, dit belet luitenant-generaal William Boykin, onderminister voor inlichtingendiensten op het Pentagon, blijkbaar niet om in uniform redevoeringen af te steken, waarin hij Allah als een idool omschrijft en de god van het christendom als de enige ware en echte god opvoert. Om de islam idolatrie in de schoenen te schuiven, vestigt de huidige Amerikaanse regering de indruk naar anderhalf miljard medemensen te kijken, alsof zij hunebedbouwers zouden zijn gebleven. Geen wonder dat premier Mahathir van Maleisië, die zijn land gedurende 22 jaar leiderschap een enorme economische en technologische impuls heeft gegeven om Kuala Lumpur in de pas met de moderne buitenwereld te brengen, uit zijn slof is geschoten.

Door het primitivisme van de islam aldus te stellen, demonstreerde Boykin overduidelijk zelf in een primitief stadium van volwassenheid te verkeren. Het is op zijn minst opmerkelijk, dat een rechterhand van minister Donald Rumsfeld anno 2003 openlijk en in zijn functie van onderminister stelt, dat hun hoogste baas, George Bush, op het Witte Huis zou zijn beland omdat ‘God put him there for a time such as this’. Hij vergeleek de War on Terrorism zelfs glashard met een gevecht op leven en dood met Satan. De Franse maarschalk baron de Retz (1404-1440) dacht in soortgelijke termen. Ze zijn in 2003 overgenomen door generaal Boykin van het Amerikaanse Pentagon. Ook in Engeland leefden in de middeleeuwen en daarna soortgelijke emotie's. De laatste executie in verband met tovenarij en hekserij aldaar vond plaats in 1722.

Generaal Charles de Gaulle werd op 9 december 1960 in Algiers als held binnen gehaald, omdat de islamitische bevolking wist en geloofde, dat hij de Algerijnen hun vrijheid daadwerkelijk gunde en hun god, Allah, oprecht respecteerde. Minister Rumsfeld mag dan smalend spreken over ‘the old Europe’, maar een halve eeuw geleden sprak De Gaulle over het Algerijnse verzet allerminst in termen van idolen of satanisme. Nadat in Amerika een golf van verontwaardiging over deze kletskoek van een

[p. 68]

top-Pentagongeneraal was opgestoken, nam de even onvolwassen minister Rumsfeld zijn rechterhand generaal Boykin onmiddellijk in bescherming.

Toch haalde hij meteen bakzeil via een uitzonderlijk hypocriete interventie van het Witte Huis. Mevrouw Condoleezza Rice tikte generaal Boykin onmiddellijk op de vingers, ook al beluistert zij in de Oval Office dagelijks dezelfde onzin over islam als die in de gangen van het Pentagon circuleren. Naar buiten toe pretendeert haar baas, George Bush, dat hij het diepste respect gevoelt voor de islam en islamieten. Op Bali hield hij dezer dagen, staande naast Megawati Sukarnoputri, eenzelfde praatje. In realiteit weet men dus dat deze president via Billy Graham in Christus werd herboren, waarmee generaal Boykin en Bush twee vogels van dezelfde pluimage zijn. Gefingeerde piëteit van deze Amerikaanse president vis-à-vis de islam wordt door niemand in de islamitische wereld geloofd. De Gaulle werd geloofd. Bush wordt geminacht.

The New York Times (22 oktober 2003) sprak in een hoofdartikel de overtuiging uit dat Rumsfeld maar een ding te doen staat en dat is generaal Boykin uit het Pentagon te verwijderen. Hij is bovendien de generaal die de verantwoordelijkheid draagt er niet in te zijn geslaagd Osama bin Laden en Saddam Hoessein bij de kraag te pakken. De krant wees er op, dat president Bush premier Mahathir voorzichtig bekritiseerde voor diens anti-semitische opmerkingen. Het blad herinnerde er aan dat de premier van Maleisië die beschuldiging meteen terug smeet in het gezicht van Bush door op de ‘biased views’ van diens Pentagonmedewerkers ten aanzien van de islam te wijzen. Het zou trouwens weinig helpen om Boykin zijn congé te geven. Pentagon en Witte Huis wemelen onder de leiding van deze president van infantiele types als hier besproken. Soort zoekt altijd soort.

24-10-2003