Superlul
Pardon the expression - en ik zie de e-mailtjes al weer komen, dat ik moet ophouden met ‘schelden’ op ‘den hoogsten in den lande’ - maar als ik warempel Jan Peter Balkenende op tv hoor zeggen, dat Wim Kok vijf (!) maal excuses aanbood omdat hij in een radioprogramma de premier als ‘schoothondje van Bush’ had omschreven, dan denk ik: de superlul. Waarom dit dan niet geschreven? De ellende met de toestand in dit land, is dat niemand meer zegt wat hij denkt. En als journalisten ophouden met te zeggen (en schrijven) waar het op staat, krijg je hier Amerikaanse toestanden. Daar bedoel ik mee, dat 70% van de Amerikanen tot op vandaag heeft gedacht, dat Saddam betrokken was bij 09-11. Hoe komt dit? Omdat de media in Amerika en masse te bang waren om de idioot in het Witte Huis tegen te spreken, die de lachers massaal op zijn hand had. Die andere superlul in het kwadraat, Bush, heeft nu eindelijk onder druk toegegeven dat 70% van zijn onderdanen misleid werd. Daarmee is pas de eerste leugen over Irak ontmaskerd. Wat volgt?
Kok is 30 jaar in het vak geweest. Hij is van A tot Z mislukt, ook al hebben de bonzen van Nijenrode hem vorige week een eredoctoraat toegekend. Natuurlijk is hij benoemd tot minister van Staat in de Raad van State voorgezeten door Beatrix, zoals alles en iedereen die mislukt in Den Haag óf in de club van Beatrix wordt bijgezet, óf naar Brussel wordt afgevoerd. De heer Scheffer is de laatste cda-er die, als Luns, bij de navo mag gaan uithuilen over het feit dat hij nooit echt iets gepresteerd heeft in zijn lange loopbaan.
Het kabinet Kok donderde vlak voor het einde van de rit, omdat jarenlange leugens over Srebrenica niet langer waren te handhaven. Kok loog even bewust over Srebrenica als Bush over Irak. Wij, de kiezers, zijn het die de politieke misbaksels naar Den Haag sturen. Die spelen jarenlang mooi weer van en met belastingcenten, en eindigen hun briljante carrières als doekje voor het bloeden in de Raden van Bestuur van Shell, ING en de rest, of bij de navo (Luns en Scheffer). Wanneer (if ever) wij, de kiezers, ooit breken met de traditie slaplullen als Kok en Balkenen-