De tooneelwerken (3 delen)
(1921-1955)–Willem Ogier– Auteursrecht onbekend
[pagina 33]
| |
Achtste uytkomst.
Het Meysken loopt verbaest over het Thoneel.
Meyske.
EEnen Geest, Geest, och eenen Geest!
Iake.
780[regelnummer]
Hoe ben ick dan gestorven?
Is dat geen Doodt-cleet, oft is myn gesicht al ree bedorven
Door Ouder-dom? wel neen dat en can niet syn?
Wel ben ick eenen Geest? oft ben ick Iakemyn?
Oft droom ick? oft ben ick met de rasende Corts bevangen
Wel hoe! toch gaet dat soo? ick ben in groot verlangen
Wie ick syn magh, oft ick Doodt, oft Levend' ben?
Want k'en betrou my niet, dat ick myn selven ken.aant.
Maer ick vrees, dat myn Lichaem Doodt, en verstickt ‘ isaant.
En ben maer eenen Geest daer jeder af verschrickt ‘ is
790[regelnummer]
Dat bleeck, oock in myn Huys, myn Meysken liep oock van my wegh,
En noch Gebueren me: och ick ben Doodt hoe icker tegen segh,
Dan ick peys dat myne Guyt my heeft comen vermoorenaant.
Ick moet vande Gebueren, hier bescheet af hooren.
Gebueren! gebueren! Kyckt eens uyt! gebueren! gebueren staet by!
Kyckt eens uyt! ick ben Iakemyn, ey doet soo veel om my!
Och, nu sien ick wel dat ick voorseker Doodt ‘ ben
| |
[pagina 34]
| |
Nu my niemant en hoort, daer ick in sulcken noot ‘ ben
Want ick gheloof dat de Levende, geenen Gheest spreken en hoort.
Daerom t'is verloren moeyt, al schreeu ick brandt, oft Moort.
800[regelnummer]
Hier com ick aen bescheet: ick hoor daer Menschen singen.
Ester.
Sa met een Lieken soo gelyck aen 't springen.
Silvester, Heyn, Hans, And'uyt, al dansende, en Singhende.
Hoe wel men somtyts Droefheydt maecktaant.
Hoe wel men somtyts Droefheydt maeckt
Seer dickwils weer aen Vreught gheraeckt
Hy seyd' roeltjen
Dickwils weer aen Vreught gheraeckt
Met boeltjen
Sy stellen hun alle in verthooninghe, als sy de Geest sien.
Ester.
Och, och, och,
Heyn.
Ey, ey, ey,
And'uyt.
Wat voor schrick comt my aen?
Hans.
Ick besweer u gy Geest, dat gy sult van hier gaen.
Iake.
810[regelnummer]
Syt niet vervaert, k'en begeer u maer aen te spreken.
Silv.
Och cost ick my jevers in een gadt steken.
Ester.
t'Is een straf die ons overcomt,
Hans.
Och Geest gaet deur
Ester.
Ick sterf van vrees,
And'uyt.
Het sweet breekt my uyt, van achter en veur.
Iake.
Ben ick dan Doodt? ey wilt my dat seggen.
Ester.
Och ja, ick heb u helpen op het Strooy leggen.
Iake.
Ick ghevoel my nochtans Levend': seght de waerheydt, hoe ist?
Heyn.
Ghy syt Doodt Vrouw' gaet leght u weer stillekens inde Doodt-Kist,
Iake.
Gy Moorder soude my soo Levent gaen in d'Aerd' douwen?
Heyn, en Iakemyn loopen d'een syd' van 't Thoneel in, en d'ander uyt.
Iake.
820[regelnummer]
O gy bengel, ô gy Fiel.
Heyn.
K'en seyd'het niet uyt quaedt Wyf, neen seker by myn Ziel.
Silv.
Toch dat en is geenen Geest, s'en moet maer hebben flau ‘ geweest.
Ester.
Sy heeft nochtans alle sins soo blau ‘ geweest,
Iake.
Nu Buffel blyft staen, loopte voor u Vrouw?
Heyn.
Neen, k'en loop maer voor den Bietebou.
Iake.
Gy Droncken-swyn, gy syt eenen Fiel, der Fielen,
Krygh ick u onder myn Handen ick sal u begudt vernielen.
| |
[pagina 35]
| |
Heyn.
Ey vrienden staet my by,
Hans.
Hoort, eer gy ons naeder comt, soo seght,
Oft gy Mensch, oft Geest syt.
Iake.
K'en wetet niet te recht,
830[regelnummer]
Wat dat ick ben, dan wildet weten, en u selven niet bedriegen.
Soo tast my aen, en soo gy my voelt, ten can niet liegen
Soo ben ick Mensch, want eenen Geest Vleesch noch been en heeft.
Silv.
Tast haer jemant aen, de Vrou spreeckt heel beleeft.
Hans.
Toch ick niet,
And'uyt.
Ick oock niet,
Silv.
Dat sal m'ons noch verwyten
Heyn.
Ick sal't selfs doen, met conditie, van niet te crabben, oft te byten.aant.
Iake.
Soo gy maer vred' en begeert, sult ghy altyt in vreden syn
Heyn.
Soo gy noch leeft, ick sal (ach lieve Iakemyn)
Myn leven al soo stil, en degelijcken dragen,aant.
Dat gy noyt sult reden hebben, over my te clagen.
Iake.
840[regelnummer]
Ist dat ghy dat meynt soo vergheef ick u al datter is geschiet
Heyn.
Soo geeft my dan u Hant,
Sy gheeft de Handt, en Heyn tast naer de Pols.
Iake.
Ick ben Doodt, doen ick niet?
Heyn.
Uwen Pols, slaet noch, u Hert dat clopt noch, ghy syt noch in 't Leven.
Och Lief ick ben soo bly, k'en souwer gheen duysent Gulden om geven.aant.
Iake.
Ist dat g'u nu wel draeght, soo maeck ick u alle myn goet,
Heyn.
Gy sult den besten Man vande Weirelt hebben, soo gy dat doet.
Soeck, Lief gaen wy stillekens naer het Bed' om u warm te decken.aant.
Binnen.
Hans.
Sulcken Klucht sal ick noch over langh vertrecken.
And'uyt wat dunckt u van die Doot, hoe stont u dat aenaant.
And'uyt.
Myn leden, en myn Hooft, synder noch af bestaen
850[regelnummer]
O drommel hoe vervaert maeckten my dat Iakemyntien
Ick wist eerst niet, wat het was, ick sacht voor een Beggyntien,
Silv.
Wat? was de Vrou flau, oft heeft sy den Dooden gecopieert?
And'uyt.
K'en weet wat seggen ick bender uyt ghestudeert.
Silv.
Ick can noch anders saeck, noch oock de myn doorgronden;
Het geen' hy niet en socht, en dat ick socht, gevonden.aant.
Ester.
Een wonderlijcke saeck is desen Nacht geschiet,
Dat die de Straffe dreyght, noch de Genaede Siet.aant.
Liefde Doet Sorgen.
G. OGIER. |
|