De tooneelwerken (3 delen)
(1921-1955)–Willem Ogier–
Auteursrecht onbekend
[pagina 14]
| |
 | |
Vierde uytkomst.
Heyndrick van sijn vrou uyt den huys geslagen synde komt verbaest over het thoneel gheloopen.
Heynd.
UYT, uyt, Alarm, Alarm, mijn Wyf heeft den droes in-gecregen,
Wat Caronie is dat? neen, k'en stel my daer niet tegen!
Want s'en was niet gelijck een Mensch, maer gelijck een Leeu:
Sy crabden, en sy beet, en s'en maeckten geen geschreeu
Syt dan eens met een oudt Wyf ghebrilt dieme om Gelt gaet Trouwen,aant.
230[regelnummer]
En dan moete lyen, dat 's u voor eenen Iongen houwen
Dat my t' meeste spyt is, dat sy mijn Paspoort geschreven heeft:
O de verbrilde Smots, sy seyt met een lanck, smal, mager Back-huys, soo onbeleeft,aant.
Dat een Man van Eeren, de lavedts, sou de huyt vol slagen geven:aant.
Dan ick droop stillekens deur, want had' ick noch wat gebleven
s'Haey my begudts Neus en Ooren, oft het Hooft afgecapt:aant.
Oft sy had' my gheschoudt, en sy had' my de huyt afgeschrapt:aant.
Oft sy had' my met huyt en met hayr, levent, in haer Hert gaen cnappen:aant.
Oft sy had' my ghelardeert en ghebraeyen, oft s'had' my gaan cappen
Tot een Kalfs pastey, oft voor een Fricadel, oft Weurst.aant.
240[regelnummer]
Waert oock niet jammer? voor sulcken goeden slocker, voor sulcken Beurst
| |
[pagina 15]
| |
Spys te wesen, voor sulcken leelijcken, schelen, Coppeldraeyster!
Voor sulcken geel Pens, voor sulcken af ghereden Tooverers, voor die helse Naeyster.aant.
De Prooy en zal haer van sulcken Eelen spys niet bekacken,
Ja al waer ick ghekoct, ten waer niet weirt de Pot te lacken:
Dat de Duyvelin, met de Sater, met den Hondt, en met de Kat blyft
Oft dat de Pry, soo slap verstyft,
Als den Toren van ons Lief-vrouwen.
My dunckt dat ick het al sien, hoe ick my sou voor de Beurst douwen:
Och ick sterf van Rou, dat 's voorseker en gewis,aant.
250[regelnummer]
Want ick hou veel van mijn Vrou als de Beurs open is.
Ick grees Tranen gelijck haer eygen Lolle-pottenaant.
Ick sou al anders doen als nu de vremde fatsoenen van Sotten,
Die de Vrou vergeten, datse noch cout Bier drinckt en qualijck Doodt ‘ is.
Want die segghen sy, in alle Vleesch soo wys als in het Hoot ‘ is.
t'Syn vremde Hanen, sy picken terstont naer Vrouwen met schyven,
t'Syn sulcken luymers, t'syn sulcken Druyp-neusen, ô t'syn sulcken styven,aant.
Tatolven: sy comen daer als eenen Bietebau inden Rou voor den Dagh,aant.
De Vrou is Doodt, en een ander in 't Hoot, soo'er maer Geldt af magh.
Het is soo verr'gecomen, dat de Jonghmans oock hebben leeren giergaerden,aant.
260[regelnummer]
Die gau Schrey-anen die groote Pronckers, die cael Jonckers, die vuyl Baerden.aant.
Die Smal-Broecken, die Langh-lyven, die Calot-mannekens, dat Kermis goedt,aant.
Dat wel voor-gedaen, gevreven, gesteven, gerelt, gerolt, dat Eel Bloedt.aant.
Is wonder ras om Vrouwen met Gelt op te raspen, en te becouten,
Dan setten sy hun Postuer in gravitatis, al waer het opgevult met Half-houtenaant.
En comen sy jevers by een slechte Sloor, die maecken sy soo veel seffens wysaant.
Dat sy niet en weet oftse inde Weirelt is oft in't Paradys.
En alse sien datter hoop is van 't Meysken te bedriegen
Dan, souwen s'hun schier te bersten Liegen.
270[regelnummer]
Ja, sy liegen Leugen, op Leugen, en sy maecken een hoop vol windt,
Sy stoeffen en sy blaesen, sy Lieghen en sy rasen de Maskens blindt.
Soo dat de Maskens, naer Vader, noch Moeder, noch Vrienden, noch Magen,
Noch Raedt, noch daedt, noch goedt, noch quaedt, niet meer en vragen.
En dan droomtse Snachts wonderlijcke Droomen vande goeden slocker den lieven Sul,
s'En slaept niet, s'en waeckt niet, sy is als Dulaant.
Van Amouretten, sy keert haer, sy wendt haer, sy braeckelt,aant.
| |
[pagina 16]
| |
En peyst geduerigh om die Smodder-muyl die soo gheestigh Kakelt.
Sy neemt het Oorcussen inden Arm, in gedachtenis vande Knecht:
Dat doutse, dat voutse, dat sleurtse, dat leurtse, en sy seght,
Datse selver niet en weet, soo verbystert syn haer sinnen:
280[regelnummer]
Soo connen die Boeven van die Knechts de Meyskens Herten winnen:
Die Onnoosel Medekens! ick draegh sulcken goeden Hert aen alle die ick Ken,
Dat my selver spyt, dat ick geen Maeghdeken en ben.
Ick souse onderwysen dat de Knechts met hun Leughens souwen missen,
Want ick sou noyt te vergeefs willen pissen
Maer ick sout in eenen Eemer bewaeren en settent achter de Deur:aant.
En soo hij begost te Lieghen, ik goot hem in syn Backhuys, dat ad'hy'er veur.aant.
K'en sou Ian Hagel geen gehoor willen verleenen,
Ick sloegh hem met Stocken van mijn Deur, oft joecher hem af met steenen:
Dan wat sal ik seggen? elck is vriendelijck om niet te comen in 't Riet,
290[regelnummer]
Sy dencken, ick sal desen waer-nemen, want dien, en begeert my niet:
Soo sy laet hem al doen dat hy wilt, sy laet haar stooten en sleuren,
Hy en can niet misdoen al wou hy de vodden van haer Lyf scheuren:
Want sy dencken spreeck ick hem qualyck aen hy blyft seffens van hier,
En die geen Vryer en heeft is op dees Wereldt een ellendigh Dier,
In somma sommarum hierom en daerom laetme de Pluggen betyen.aant.
Soo langh, tot Buycken vol, tot Dochter, Moederken, en dat compt van 't Vryen,aant.
Hoe sitme dan en siet,. dan grystme gelyck een Hoeraant.
Dan woume dat de Fiel voor den Drommel henen voer.
Mondeken toe: K'en hebbet niet geseet, ey en willet niet voort seggen.aant.
300[regelnummer]
Ick gaen my hier in dit Ront-huys stillekens slaepen leggen.
Hans roept uyt het Ronthuys.
Hans.
Wie is daer?
Heyn.
Vrient,
Hans.
Heyndrick waerom en blyfde niet by u Vrou?
Heyn.
K'en bleeffer niet om al 't goedt vande Wereldt het scheen dat sy my op Eten sou,
Soo ty als sy my sach:aant.
Hans.
Gaet, gaet weer stillekens naer Huys treden.
Ick moet hier slaepen.
Binnen.
 |
|