Verzen uit oorlogstijd (1914-'19)

[p. 71]

De Molen.

Aan Eërw. Prof. Jan Knaapen, te Heeswijck.

Er slaat een oude molen
stormachtig kruis na kruis,
de bruine zeilen dolen,
de lucht is vol gedruisch.

Straks kraakt 't gewiek tot spaandren;
hoe knorst en zoeft 't gebint..
Waait niet de wind uit Vlaandren,
de wilde vrijheidswind?

De grauwe wieken kappen
de woeste lucht in gruis;
nooit zal die wind verslappen
voor Franskiljon en Pruis!

o Wilde wind uit Vlaandren,
o heldre vrijheidswind,
Europa kraakt tot spaandren
en gij stormt vlaamschgezind..