Verzen uit oorlogstijd (1914-'19)

[p. 16]

Mijn koning.

Aan Zijne Majesteit Koning Albert.

Geheugt het u, mijn vriend? Wij tuurden op den zoom
van 't denbosch naar't gedraaf der Gidsen rood schadron
dat ‘sabre au clair’ ontzaglijk 't grootsch gevecht begon
en rende in blauwigheid van kruit-en uchtenddoom...

Plots bleeft gij aarzlend staan en fluisterdet vol schroom:
‘Dáar staat iemand’; en herfstig viel wat vage zon
ginds,aan den boord van't bosch,op 't goud brocaatgalon
van eenen blonden officier die bij een boom

stond lijk een schim en naar de verte keek,
zijn oogen strak, vol zorg, getwijfel, hoop,
daar God alleen van alles uitkomst wist...

En gij, mijn vriend, gij werdt van trotschheid bleek
en toen mij ook begeestering bekroop,
hoorde ik u zacht: ‘Respect... De Koning is 't’.