Hemel-sucht, ofte syne laetste besigheydt: vervattende eenighe stucken des Nieuwen Testaments, als de Gheboorte, Opvoedingh, ende eenighe Wonderdaden onses Heeren iesu Christi
(1649)–Herman Ockes–
Auteursrechtvrij
[pagina 42]
| |
Stemme: O Schoone Personagie.’T Gheloof is als een leeder,
Waer langhs men klimt in noot tot Gods weldaden:
Hier valt voor Christo neder
(Op sulckx) een overhooft heel zwaer beladen,
Die smeeckt en vleyd// die klaeght en seyt:
Mijn Dochter storf op heden,
Doch sal ontwaecken// indien u Handt mach raken
Hare Leeden.
2 Maer Iesus nu opstaende,
Om desen Man, wiens droefheyt hy herstelden,
So quam van achter gaende
Een Vrou dien twaelf jaer den Bloedtgangh quelden;
Die roerd’ sijn Kleet// dus scheydt haer leet:
Want siet sy sprack in desen:
Kan ick slechs maken// den Soom sijns Kleet te raken,
‘k Sal ghenesen.
| |
[pagina 43]
| |
3 Als Iesus nu gevoelden,
Dat daer een kracht van hem was uytgetoogen,
Hoe wel de Scharen woelden,
Nochtans kreegh hy de Vrou terstont in d’oogen,
Die een verhael// deed’ van haer quael,
Met droefheydt overstolpen;
Doch hy sprack klaer’lijck
ô Vrou, ’tgeloof heeft waerlijck// u geholpen.
4 Doen liet haer Iesus varen,
En is in’t huys des overheers gekomen,
Daer was ’t gewoel der Scharen,
Des Pijpers thoon, treursangen, Heydensch droomen
Vertreckt sprack hy// sy slaept, denckt vry
Hier is gheen doot te vreesen:
Daer sy om lachten// al die sulckx niet en dachten
Waer te wesen.
5 Doen ’t Volck was uytgedreven,
Nam hy drie Iong’ren en ’t Kints ouders mede,
En gaf haer weer het leven,
Ter plaetsen daer sy lagh op haer Slaep-stede;
| |
[pagina 44]
| |
Hy greep haer aen// sey wilt opstaen,
En haren gheest quam weder
In haer gevaren// sy was maer twaelif jaren,
Iongh en teder.
6 Sy was (om so te spreken), niet doot;
Dat is, niet doot om doot te blijven:
Maer ’t heeft aen haer gebleecken,
Hoe groot Gods wond’ren sijn niet om beschrijven,
Oock hoemen ’t soet// verwachten moet,
In ’t midden van het lijden;
Als dese Ouders// die nu sijn Kint behouders,
Met verblijden.
|
|