In eenige appendices staan de resoluties der verschillende partijen afgedrukt, waaruit duidelijk blijkt, hoe de meeningen nog uiteenloopen. Terwijl de Congrespartij (de nationalisten) niet minder dan een volledige dominion status vraagt, beklagen de Mohammedanen zich erover, dat hun ‘minderheden’ overheerscht worden door de Hindoes en verklaren de liberalen, Hindoes, democraten en socialisten te zamen, dat de houding van het Congres met betrekking tot den huidigen oorlog ‘onoprecht en onbetrouwbaar’ is, en dat de ervaring van twee jaar Congres-regeering in acht provincies heeft geleerd, dat het idee van de democratie in de oogen der Congres-regeering beteekent ‘onderdrukking van de persvrijheid, besnoeiing der burgerlijke vrijheid van het volk en meedoogenlooze verzwijging van alle oppositie’.
Het blijkt eens te meer uit dit Witboek, dat Engeland voor een dilemma stond en staat. Het kon de eischen der Congrespartij inwilligen en zoodoende den steun verkrijgen van de door het Congres vertegenwoordigde bevolkingsgroepen, doch den steun der andere groepen verliezen; of het kon blijven volhouden, dat Britsch-Indië slechts zelfbestuur krijgt wanneer de interne meeningsverschillen zijn bijgelegd, waardoor de steun van de Congrespartij verloren zou gaan, doch die der andere groepen behouden zou blijven. Zooals bekend heeft Engeland het laatste gekozen. In het kader van deze brochure, die tot doel heeft de voorgeschiedenis van den huidigen oorlog te belichten, is deze ingewikkelde materie van te duidelijk secondair belang, dan dat ik een uitvoerige uiteenzetting hiervan kan geven.
Op 30 October ten slotte heeft de Engelsche regeering een Witboek gepubliceerd over de toestanden in de Duitsche