Jeugdige minne-spiegel

[p. 147]

[En weydt alleen]

En weydt alleen
Op dese rotsen,
Die mijn geween
Noch sullen nae-botsen?

2.      Daer ick u menigmael
Laes! heb gedaen verhael,
Hoe ick alleenigh dwael,
Verseldt met suchten,
Het lommer-bosje buygt,
En selfs de qualen tuygt,
Die Titers boesem suygt
Wt al u vluchten˙
Dus waer ghy vliedt,
'tKan u baten niet
Alleenigh sal laten.

3.      Wanneer mijn schaepjes staen
Met swaren dorst belaen,
Spreeck ick haer treurigh aen,
Met dese reden:
Ey parst uyt uwe borst
U traentjes voor u dorst;
Mits Titers hart bemorst
Is, laes! t'onvrede;
Want waer ick gae
In wey of lommer,
d'Echo bootst nae
Mijn zielens bekommer.

4.      En als ick dan ter sluyck
Op eenen rouwen struyck
In't Veldt mijn oogen luyck
Of aen de Beeckjes,

[p. 148]

 

Komt my in mijnen sin

 

Flora schoon Harderin

 

U troetel-rijcke min

 

Vol lieve treeckjes,

 

Geen vreugdt soo groot,

 

Gemengt met lusten,

 

Die ick genoot

 

Als ghy my maer kusten.

 

 

 

5.      Doch so mijn pijn vergroot

 

En Titers hart af-stoot,

 

Sal noch de kille Doodt

 

U draet af-knippen˙

 

Iae yder spruytje sal

 

U Harders ongeval,

 

In't groen begraesde dal,

 

Of aen de Klippen,

 

Op dese aerdt

 

Mijn doodt beweenen,

 

Om dat ghy waerdt

 

Laes! harder als steenen.

 

 

 

6.      En dan met naer gegrim,

 

In 't Veldt, of op de Klim,

 

Sal mijn bestorven Schim

 

U Ziel bespoocken˙

 

Mijn toe-gesloten mondt

 

Sal tuygen uwen grondt,

 

Mijn oogen u verbondt,

 

Met my gesproocken:

 

'tGeen ghy ô Vrou

 

Noch sult bejamm'ren

 

Om dat mijn trou

 

Beweenen u Lamm'ren.

Een of Geen.