Jeugdige minne-spiegel
(1634)–Pieter Nootmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 149]
| |
Stemme: Vluchtige Coridon verbeydt.Ieugdige Nymphje velt-godin
Die u Titers Vee ontvlucht,
Die hem door u ontrouwe min
Met een bange ziels-gesucht
Doet schreyen, Ach! beyen
Wilt, Lieff, doch met u Vee;
Want Titers schaepjes willen mé,
Ginds onder de boomen,
Van waer men siet komen
Een over-klare Beeck,
Wiens streeck,
Men weeligh siet vloeyen,
En 'tgrasje doet groeyen,
'tGeen aen't grasig vlokje bleeck
Dat om u in't klavergroene velt
Met uyt-geparste traentjes nat mijn suchjes droeff vertelt.
2.
Drijf ick mijn Vee
langs 'tschorre strandt
(Naer ebben van de Zee)
Door't morrig veen of 'thete sant
| |
[pagina 150]
| |
'tHeeft sijn klachjes dan ook ree
'tLaet-schieten, jae vlieten,
Een laeuwe oogs-getraen,
Dat langs de duynen af moet gaen,
Waer door alle kruytjes,
En duyn-drooge spruytjes
Haer voedsel in het geheel,
Of ten deel,
Als door eenen regen,
Vaeck hebben gekregen,
Suygend' in haer dorre keel.
Al het nat dat op de sanden droog
Wt Titers droeff bekommert Vee, haer droeve oogen vloog.
3.
Denck Amaril,
Hoe 'tsoet onthael
Van u bruyne Kijckers-Licht,
U gemanierde minnens-strael,
En u lonckend' lieff gesicht,
Vol deugden, verheugden,
Inwendigh soo mijn ziel,
Dat Titer buygsaem voor u viel.
En wilde sijn leven,
Tot offer u geven,
Om dat gy door den brandt,
Hadt ont-mant,
Die u wel voor desen
Sijn kracht hadt bewesen,
In het ploegen van hetLlandt;
Maer, helaes! 'tis t'eene-mael verkeert
Om dat mijn Ziel door u ghestrael, alsdoor de Son verteert.
| |
[pagina 151]
| |
Daerom, ach! schoonste Amaril
Voogdes van hart en goedt,
Of gy schoon blust door wreede wil,
Laes! u Tygerins gemoedt,
Soo sullen, vervullen,
De Schaepjes mijne klacht,
Om dat ghy my hebt ter doodt gebracht,
Noch sal voor u wreede,
Dan weer van beneden
Op-rijsen Titers-geest,
Die bedeest,
En grousaem sal wesen;
Dus schoone wilt vreesen
Dat gy zijt soo wreet geweest;
Dies hem lieft, die Zielens-troost en al
Op sijne Amarillis set, en stadig houden sal.
Een of Geen. |
|