Jeugdige minne-spiegel

[p. 23]

Lof-Rijmpjen ter eeren de jeugdighe Minne-Spiegel van den soet-vloeyenden Poëet en Rijmer P. Nootmans.

O Bataefsche Veldt-Godinnen
Juyg nu vrolijck in de Rey.
Laet u heusche soete sinnen
Met een dartel veldt-geschrey
tHaegsche lommer-bosch door klat'ren,
Dat de Echoos holle stem
Op het onverdienst' komt schat'ren.
Juyg sijn Loff; en prijs doch hem,
Hy die waerdigh is te prijsen
Die u Minnens-Spiegel thoont:
'kSie 'tGedicht ten wolcken rijsen,
'tWort met Lauwer-blaen bekroont.
'kMoet u, soete Nymphjens vragen,
Die hier uwe woon-stee houdt
In het prachtigh 'sGraven-Hage,
Of by't tellig-rijcke Wout,
Of by 'sVijvers soete stroomtjes,
Daer, by't toorts-licht, 'tsoet geluyt,
Onder d'schaduw' van de boomtjes,
Ruyssen 'sMinnaers-klachtjens uyt.
Laet ick oock tot uwaerts komen
Die het holle Ty beschrijt,
Ey Goddin van d'Amstel-stroomen
Die nu soo geluckigh zijt:
Siet, dees heeft uyt u gesogen
'tSap der heyl'ge Poësy;
Dies hebt ghy hem op-getoogen
In Reen-rijcke leckerny:
Neffens u sal ick aen-spreken
Al wat held're keelen heeft.
Siet dees aengename treken˙
Komt, al wat op aerden leeft,
Spiegel u in dese dichten,
Sing dees held're versen soet,
'tSal u swaren geest verlichten,
'tSal verquicken doen u bloet,
Singh tot Nootmans loff en eere.
O soet vloeyende Poëet
Kon mijn pen u Loff vermeeren;
Hart, en stem, en handt is reedt.

A. vanden Bergh.     Uyt d'een in d'ander Krijgh.