Voorwoord
Tegenwoordig wordt cultuur hoe langer hoe meer als de levenswijze, men zou kunnen zeggen als het levensidioom van een bepaalde groep mensen gezien.
Vroeger was cultuur een vage grootheid, die imponeerde door niveau. Als men een voorbeeld moest aanhalen, kwam dit bijna altijd uit de erkende kunst of wetenschap. Wat geen neiging vertoonde hiertoe te behoren, kwam niet in aanmerking.
Vóór u ligt nu een verzameling volksliedjes uit ons land, bijeengebracht door mevrouw Mavis Jaliens, muziekpedagoge. Het zijn liedjes, waarin mensen doodgewoon uiting gaven aan wat hen bewoog, liedjes uit de Surinaamse cultuur.
Natuurlijk is deze verzameling niet de eerste, maar de handschriften werden in kasten opgeborgen en gingen verloren, misschien omdat de adviseurs die te maken hadden met de uitgave, op- en aanmerkingen maakten omtrent het niveau, op grond van die ‘vage grootheid’.
Gelukkig zijn, wat de betreft, de tijden veranderd.
De verzameling kon niet volledig zijn, maar met de medewerking van ieder en allen zal ze zeker op den duur onze gehele samenleving gaan bestrijken.
Want mevrouw Jaliens wil blijven werken.
H.F. de Ziel
Auteursrechtelijk beschermd