Dongengane wit kates. Het verhaal van de papajaboom. Nggolek endok baya. Op zoek naar kaaimaneieren

[p. 8]

Nggolek endok baya

Dongé vakansi aku dolan karo kakangku numpak sepédah nang prapatan. Nang prapatan kono iya okèh kantyané, kira-kira rong puluh. Awaké déwé terus main slagbal. Kadung ijik énak-énaké main terus udan deres, anginé banter lan bledèké pating klélap. Awaké déwé pada wedi mulané terus pada ndelik nang kampu kono. Kadung wis rodok terang terus ènèng botyah ngomong: ‘Enaké hayuk nggolèk endok baya tyah!’ Aku terus semaur: ‘Lo, endok baya?’ Aku ora tau nggolèk endok baya mulané aku kepéngin mèlu.

[p. 9]

Ora let suwi aku terus mèlu budal karo botyah telu liyané karo singi-singi. Kadung wis mlaku adob awaké déwé kélingan nèk ora nggawa gaman apa-apa. Ndilalahé aku terus nemu wesi nang lataré wong. Wesiné gediné kira-kira sak lengenku, dawané setengah mèter. Awaké déwé terus mlaku karo omong-omongan, ora let suwi ngerti-ngerti wis tekan pinggir sawah. Awaké déwé terus mblasak-mblasak turut pinggir sawah mergané bayané lih nggawè susuk nang kono. Awaké déwé mlakuné ati-ati, wedi nèk dityaplok baya. Mulané gentèn-gentènan sing nang ngarep. Ora namung wedi bayané, nanging bledèké mbarang nggilani. Karo menèh nèk wayahé ènèng bledèk ngono bayané nunggoni susuké. Awaké déwé mlakuné karo ndodok-ndodok bèn bayané ora weruh.

Ora let suwi awaké déwé terus nemu susuk baya nang ngisor wit nang pinggir gotro kono. Saiki awaké déwé mbutuké kayu sing dawa nggo nyogroki susuké. Dadiné awaké déwé bisa ngerti bayané nang kono apa ora. Karo menèh awaké déwé bisa ngerti susuké ènèng endoké apa ora. Ndilalahé nang kono ènèng pring dawa, kira-kira patang mèter.

Tibaké wesiku ora kanggo, mergané ketyendeken. Saiki sepang. Kantyaku sing siji nyogroki susuké, lah liyané mèlu ndeloké bayané ènèng apa ora. Sing nyogroki alon-alon dadiné bisa krasa nang kayuné nèk susuké ènèng endoké, mergané endoké kasap.

[p. 10]

Awaké déwé ati-ati mbanget karo tata-tata, dadiné nèk bayané teka awaké déwé bisa mblayu. Kadung bayané ora ngétok awaké déwé terus nékat mbukak susuké. Botyah loro ngerjani susuké lan sing loro jaga. Dadiné nèk bayané teka awaké déwé ngerti. Endoké terus dibuntel klambi, mergané ora nggawa kamplèkan.

[p. 11]

Kadung endoké wis kenèng kabèh, awaké déwé terus mblayu lunga sipat-kuping. Endoké terus diitung ènèng telung puluh loro. Ora let suwi awaké déwé terus kagèt weruh susuk sing moro gedé. Nanging kadung disogroki wis ora ènèng apa-apané. Awaké déwé terus nemu susuk menèh sing rodok tyilik. Kadung disogroki terus bayané metungul nutupi susuké.

Awaké déwé ora ènèng sing wani ngapa-ngapa, mulané susuké kuwi terus ditinggal waé. Ndilalahé awaké déwé ijik nemu susuk telu sing ora ènèng bayané. Saiki awaké déwé kabèhé wis nemu endok satus telung puluh telu. Bar diitung endoké terus diedum botyah papat. Kadung kabèh wis éntuk bagéané déwé-déwé awaké déwé terus mulih. Sangking bungahé bisa nemu endok okèh, awaké déwé lih mlaku karo singi- singi. Tekan omah endoké terus tak gorèng. Endok baya kuwi gediné ngungkuli endok pitik.

Nèk arep metyah kudu dityoblos ndisik karo péso terus diiris mubeng, mergangé kulité rodok alot. Bar tak gorèng terus tak pangan déwé, mergané liya-liyané ijik turu. Aku lih mangan sampèk wareg, sampèk terus keturon sangking keselé.