De akkoorden van het gemoed

[p. 124]

Emile Seipgens
De liederkrans van Remunj

1.

Dao waas hie vreuger in Remunj
Ei zankgezelschap onger vrunj.
Ze wazen ens mit veer begost,
En eeder deeg waat det er kost,
Mer later worf me heel veul man,
Ei groot gezelschap kwaam dao van.
Ze zonge Hollands, Hoogduts, Frans,
En neumde zich oug ‘Liederkrans’.
De Liederkrans, det trupken onger vrunj,
Det wazen eerst de jonges van Remunj.

2.

Dao waas ter eine President,
Dè trok daoveur geinen halve cent.
De secretaris had het drök;
Dè teikende op eeder sjtök.
De penningmeister had et geldj;
Mer nörges vinge veer vermeldj
Det van 't bie-eingebrachte good
Ei batig saldo euverschoot!
En tog dè Krans, det trupken onger vrunj,
Det wazen eerst de jonges van Remunj.

3.

Me kwaam twee maol per wèèk bie-ein,
En repeteerde ongerein.
't Presentiebeukske loog gereid
Veur es de klok half nege sjleit.
En dè dan nao den aafsloet kwaam
Dè waas vaort veur vief cente draan.
Die boete waas altied get wèèrd,
Want 't wèèrde ongerein vertèrd.
Dè Leederkrans, det trupken, enz.

4.

Men ging dan ins nao Hinsberg hèr,
Dao gaof men ei fameus concert.
Det waas veur os ei schoon verzit,
En half Remunj ging mit os mit.
Veer zonge Combat et Naval,
En daonao waas ter groote bal.
En ooze gooje vrund Harie
Dè zong 't ‘Cochon de Barbarie’.
Dè Leederkrans, det trupken, enz.

5.

De Harmonie noom ins oos daag
Van repetitie in besjlaag.
Toen kwaam ein ruzing van belang,
Mer Leederkrans waas gaar neet bang.
De Secretaris had et drök,
De breve ginge hèr en trök.
Mer es me zig oug al ens keef,
De gooi ‘Verstandhouding’ die bleef.
Dè Leederkrans, det trupken, enz.

6.

Döks zag me: ‘Stappe komt ins hie,
‘Veer ligge allemaol get bie,
‘Veer hadde gèr get klaor gemaakt,
‘Waat det aan Heeren zoo al sjmaakt,
‘Ein kalfsborst mit ein voos of zes
‘En meuglik oug daonao ein fles!’
Zoo wèrde veer oos boete kwiet.
En eeder kwaam dan op den tied.
Dè Leederkrans, det trupken, enz.

[p. 125]

 

7.

 

En dan bie zoo'n gelègenheid

 

Waas eederein oug gèèr bereid,

 

Men bracht zien beste grappe mit

 

Die ware döks neet zonger pit.

 

En eeder deej dan gèèr zie best:

 

De köster sjpeelde ein half mes,

 

Caricaturen aan de wandj

 

Bezorgde os ein meisterhanjd.

 

Dè Leederkrans, det trupken, enz.

 

 

 

8.

 

 

 

En Bindels kwaam veur zestig cent

 

Coiffeerde mit al zie talent.

 

Twee jonge heeren es garçons

 

Die brachten op al de bonbons.

 

En midden in, mit zien lang piep,

 

De borstrok, zwart en rood gesjtriept,

 

En mit pantoefels aan de bein,

 

Zoog men den dieke kastelein.

 

Dè Leederkrans, det trupken, enz.

 

 

 

9.

 

 

 

Men keef zig dan mit heel veul mood

 

Om eine platgezèten hood.

 

In einen orgel, akelig,

 

Zoog men drie köp gans lèvetig.

 

En op et leste zoog me gèr

 

Zich zelf in ein touverlatèr;

 

En dan nog lachte men ins schoon

 

Mit Garibaldi in persoon.

 

Dè Leederkrans, det trupken, enz.

 

 

 

10.

 

 

 

En toch kwaam oug den ondergank

 

In 't schoon gezelschap van de zank.

 

Plezeer, soepees, 't waas toen gedaon,

 

En eeder kos allein weer gaon.

 

Mer is hie döks get goods op hanjs

 

Dan dinkt men aan de Liederkrans.

 

En heel Remunj, zoo groot en klein,

 

Die zegge dan nog ongerein:

 

Dè Leederkrans, det trupken, enz.

 

 

 

11.

 

 

 

'Ne lange kèrel out Masjtreeg,

 

Zoo'n deur, die is veur heum te leeg,

 

Dè componeerde ein cantaat

 

Veur 't feest van ooze Kerkprelaat.

 

Hè had van Liederkrans geheurd;

 

Dao kos ze wèren oetgeveurd.

 

En langer hèt er neet gewacht,

 

Mer daadlijk in zich zelf gedacht:

 

Dè Liederkrans, det trupken onger vrunj,

 

Det zeen toch nog de jonges van Remunj.

 

 

 

12.

 

 

 

Veer zeen vandaag hie weer bie ein

 

En zoo plezeerig ongerein.

 

Dao mot get nuuts weer oet ontstaon,

 

't Waas jaomer van oetrein te gaon.

 

Zit geer de zaak mit iefer door,

 

Dan klinkt hie weer veersjtummig koor.

 

En veer zeen binnen kort weer dao.

 

Dan reupt de ganse sjtad os nao:

 

Dao zeen ze weer, de jongens van Remunj,

 

Dè Liederkrans, det trupken onger vrunj.

[p. 126]

Dit gedicht werd naar het handschrift van Felix Routs voor het eerst uitgegeven door E.C.M.H. Vrijdag, ‘Onuitgegeven gedichten van Emile Seipgens VI’, Veldeke jg. 27, nr. 148 (augustus 1952) 8-10. Het geeft een aardig beeld van het verenigingsleven binnen de Roermondse zangvereniging ‘De Liederkrans’, die van 1850 tot 1866 bestaan heeft. Het gedicht is blijkbaar kort na de opheffing van de vereniging geschreven. Met de ‘lange kaerel oet Mesjtreech’ in strofe 11 is de componist Wolf bedoeld, die een cantate schreef bij gelegenheid van het 25-jarig bisschopsjubileum van mgr. Paredis, dat gevierd werd op 29 juni 1866.

Emile Seipgens schrijvend.