Van de Persianen.
DE Persianen zijn in 't gemeen van middelmatige stature, sterck van leden, bruynachtigh en oock geelachtigh van aengesicht, laten de knevels lang uyt schieten, maer nemen onder de baert wegh, op groote feest-dagen verwen haer handen en voeten root-geelachtigh, 't welk by haer voor cieraedt geacht wordt.
Sy dragen lange zijden of boom-wolle rocken, van alderhande koleur, die tot de voeten neerhangen. Het hooft is met een tullebandt van zijde en katoen seer dick door malkanderen gevlochten, bedeckt. De Vrouwen zijn seer kostelijck uytgedost, en bedecken haer aengesicht, wanneer sy over straet gaen, met witte doecken, die van het hooft tot aen de aerde toereycken. Sy beminnen de uyterlijcke reynigheyt seer, en zijn daerom seer net en suyver op haer wooninge en kleederen. Wanneerse haer gevoegh sullen doen gaense op de hielen sitten, en wasschen terstont haer handen en heymelijcke leden wederom suyver af.
De Persianen zijn van natuur sin-rijck, kloeck, beleeft, goethertigh, gemeynsaem in haer wesen, spreecken, doen en laten, maer liegen geerne, doch liberael in 't geven, insonderheyt daer sy weten ofte hopen yets weder te verkrijgen.
Haer Kinderen houden sy vlijtigh ter Schole, de welcke sy in leesen, schrijven en vrije konsten naerstig onderwijsen laten.
Sy leven gemeenlijck in haer eeten en drincken sober, maer in groote maeltijden sparen geen kosten. Wanneerse door sterck drincken sich beschoncken voelen, scheyden stil zwijgent uyt het geselschap, en gaen naer huys om uyt te slapen.
Haer dooden bestellen sy haest en eerlijck ter begraeffenisse, de rijcken maecken 't seer praghtigh, leggen de dooden op d'eene zijde met het aengesicht naer 't westen, stoppen haer van te vooren de mond, neus, ooren en aers toe, en in de Vrouwen de schamelheyt mede, op dat daer geen onsuyverheyt uyt en loope, die andersints het lichaem verontreynigen soude.