Het licht

[p. 58]

XIV.
Juni

Een Junidag! De stralen van de milde
en vruchtbre zomerzon gaan als een zoen
zoo streelend langs het morgendwoud, als wilde
ze 't al wat leven moet ontluiken doen.

En van den blijden morgend tot den noen
stond ze te laaien dat het al verstilde
op de eene opene plek van 't woud, waar, groen
van zonbeschenen kroos, een vijver trilde.

Dan daalt de schaduw over 't vulpen water
waar slechts bij poozen lucht in straalt; en later,
als 't blauw der lucht tot groengeel gaat verkaren,

wuift langzaam als waar' elke bloem een vrucht,
op wind die speelt door 't kantwerk van de blaren,
de roze acacia in de blauwe lucht.