Verzamelde gedichten

[p. 358]

Diepenbrock

Duitsch bloed kreeg stem en zong latijn,
en schiep, in hartstochten bezonken,
in aardsche kuischheid hemeldronken,
in teederheid verscherpt tot pijn,

een taal, die zelf muziek ging zijn,
doordat er echo's in weerklonken
van een muziek, hem meegeschonken
als waterkruik in de woestijn.

Maar waar kwam deze weer vandaan?
Waar was de wereldmelodie
die hij vertolken moest ontstaan?

Diep in vogels en menschen die
samen zingen, ving harmonie,
ving op aarde de hemel aan.

[p. 359]

 

Mij bracht de macht der duisternis

 

de wapensmidse binnen.

 

Gered getuig ik dat er is

 

in Jezus overwinnen.