Verzamelde gedichten(1990)–Martinus Nijhoff– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 276] [p. 276] De schrijver Op deze plek heeft een gedicht gestaan, 't Beviel me niet. Toen ik het op wou knappen, toen bleef er, toen mijn pen begon te schrappen, per slot van rekening geen woord van staan. Het gaf een beeld van 't schrijverlijk bestaan, zijn zelfverwijt en andere eigenschappen. Het was vooral triest door de trieste grappen. Neen, het was goed noch slecht, er was niets aan. Het was geïnspireerd op een Jan Steen: Elia - misschien zal u dit verbazen - Elia met de raven om zich heen. Mijn vogels werden stenen door de glazen, en mijn Elia werd vel over been. Hier rust zijn as. Requiescat in pace. Vorige Volgende