Verzamelde gedichten

[p. 133]

Kleine liederen

[p. 135]

Shakespeare's winteravondsprookje

Dit is 't sprookje van den dooden
Prins wiens droom zijn ouders leven -
Shakespeare heeft het bij den rooden
Na-gloed van zijn haard geschreven.

Het was avond, en de dingen
Zag hij met verzachte kleuren,
Liet het leed der stervelingen
Als een kinderdroom gebeuren.

's Winters zijn de nachten zwijgend.
In de witte stilte huivert
Zilv'ren mist die, langzaam stijgend,
Tot den dageraad zich zuivert.

Achter het gordijn verborgen
Werden weer de vensters hel
Van een heimelijken morgen:
Perdita en Florizel.