Emmy van Lokhorst
‘Phil's laatste wil’
Emmy van Lokhorst geeft hier nog eens een
episodetje uit het leven van de nu wel alom bekende heldin dezer alleraardigste
meisjesboeken.
Niet iedere stem bereikt degene voor wie hij gesproken heeft, en zo is
ook misschien de stem van Emmy van Lokhorst niet in de eerste plaats
doorgedrongen tot de kring, voor welke zij meende te schrijven. Maar ik ben er
zeker van, dat zij onder de aankomende meisjes althans een leger van vurige
bewonderaarsters heeft gevonden... en ook de waardering van eenvoudigen is een
grote eer.
Deze kleine novelle geeft een van Phils onberekenbare stemmingen, de
dag, dat haar gestorven broer Felix begraven wordt, en Phil, door de oudere
mensen vergeten, doodongelukkig aan haar lot overgelaten, besluit maar een
einde aan haar leven te maken, daar toch geen mens zich meer om haar
bekommert.
Het is een aardig, vlotgeschreven verhaaltje, misschien zelfs een
beetje al te gemakkelijk maar in ieder geval pretentieloos en met zo'n
schijntje quasi-diepte hier en daar als al de overige Phillen. En, als ik niet
erg bang was Emmy van Lokhorst daar zwaar mee te beledigen, zou ik eraan willen
toevoegen... juist, zoals een aardig, prettig, en niet pietepeuterig boek voor
opgeschoten meisjes zijn moet.
Auteursrechtelijk beschermd