De dagen spreken

[p. 23]

Aan den verslagen vijand

[p. 24]

Het is afgeloopen met uw duizendjarig rijk. Na zes jaar plunderen en moorden hebt ge u op genade en ongenade moeten overgeven. Uw legers zijn gedecimeerd, uw vrouwen en kinderen dakloos geworden. De machtige vloot van het gehate en benijde Albion heeft uw vesting Europa tot een omsingeld eiland gemaakt; de productiekracht van de Vereenïgde Staten heeft haar mokerslag op uw industrieën doen neerkomen; de heroïsche soldaten van het Roode leger hebben uw millioenenlegers aan flarden gereten. De hakenkruisvlag is neergehaald, het pompeuze décor van uw massa-regie ineengestort, de toekomst van uw ontwrichte Hitlerjeugd afgesloten door het neergelaten doek dat de laatste acte van uw Götterdämmerung beëindigd heeft.

Ge zijt verslagen.

In de landen waaraan uw machtswellust zich vergrepen had, juichen de klokken over uw nederlaag. In de landen die u vernietigd hebben, berekent men reeds de winsten van de overwinning.

Er is een einde gekomen aan het oorlogsgeweld. Gij die zes jaar lang den haat der volkeren op u concentreerde, zijt verslagen. Zoo heet het althans. Want de wapenen zijn nedergelegd en de menschelijke acti-

[p. 25]

[p. 27]

viteit die gedurende zes jaar op vernietiging gericht was, richt zich thans op wederopbouw. Voor hen die de vruchten plukten van de vernietiging en die nu de vruchten gaan plukken van den wederopbouw, is het gevaar geweken en het doel bereikt. Voor hen zijt gij verslagen.

Maar voor ons, die geen aandeel hadden aan de vernietiging en die geen aandeel zullen hebben aan de winsten van den wederopbouw, voor ons, die dezen oorlog niet gestreden hebben als een veldtocht maar als een kruistocht, is voor ons eveneens het doel bereikt? Is voor ons het gevaar geweken?

Uw leger is ontbonden, uw oorlogsindustrie onteigend, het bestuur van uw land onder contrôle gesteld. De rol waarin gij u aan de wereld voordeedt, is uitgespeeld, ge hebt uw travesti afgelegd. En de wereld die u niet anders kende dan in uw travesti, meent nu dat gij hebt afgedaan.

Maar wij, die opgesloten in de omsingelde vesting Europa vijf jaar lang oog in oog hebben gestaan met uw weerzinwekkende gestalte, wij die u vijf jaar lang bespied hebben als gij alleen waart, die u hebben zien eten en drinken, die door uw travesti heen de listen en leugens, de brutaliteit en de sentimentaliteit

[p. 28]

van uw kwetsbare naaktheid gezien hebben, die uw hoogmoed en uw angst hebben kunnen waarnemen, die uw omkoopbaarheid hebben gekend en uw onbetrouwbaarheid hebben ondervonden, wij zijn bang dat gij slechts uw travesti hebt afgelegd om een andere vermomming aan te nemen.

Wij vreezen dat gij nog niet verslagen zijt, vijand van de vereenigde volkeren, vijand van de menschheid. De oorlog is geëindigd, maar de duif van den vrede waagt het niet neer te strijken op de met bloed doordrenkte aarde van Europa.

Het moorden heeft opgehouden, maar de moordwerktuigen liggen tegen roest beschermd, opgestapeld in de arsenalen. De heerschappij van uw onrecht heeft afgedaan, maar zij is niet vervangen door een heerschappij van het recht.

Uw leugen is achterhaald, maar het was niet de waarheid die haar achterhaalde. Uw tyrannie is gebroken en uit onze landen verdwenen, maar haar plaats, waar de vrijheid zetelen moest, bleef leeg. Uw satellieten zijn uit hun hoge posten verwijderd, maar opportunisten namen hun plaatsen in.

Uw machtsdroom is verstoord, maar macht is nog steeds de droom der menschen en der volkeren.

[p. 29]

Gij zijt nog niet verslagen, vijand der menschheid. De verraders, die thans gevangen zitten, zullen morgen weer op vrije voeten gaan. En zij zullen weer verraden. Zij zullen opnieuw hun land verraden en wederom zult gij het zijn die hen aanvoert.

Want gij zijt listig en vindingrijk, gij draagt vele vermommingen en gij zijt overal, vijand der menschheid. Maar bedenk dit... de volkeren die gij gemarteld hebt, die gij sinds menschenheugenis geplunderd hebt en misbruikt, zij hebben u bespied achter de coulissen als gij in uw kleedkamer waart zonder schmink en zonder de bekleeding van uw rol. En zij hebben zich iederen trek van uw weerzin wekkende gestalte in het geheugen geprent. Zij zullen u herkennen waar en in welke vermomming gij u ook vertoont. En zij zullen u belagen. Zij zullen hun kruistocht voortzetten, van geslacht op geslacht, totdat gij werkelijk verslagen zult zijn. Tot de duif van den vrede neerstrijken zal op den moordkuil die deze aarde door uw toedoen geworden is. Tot het u niet meer gegeven zal zijn ons nog langer te misbruiken. Tot vrijheid, gelijkheid en broederschap op onze aarde zullen heerschen. Tot eindelijk de volkeren (en niet slechts de legers) vereenigd zullen zijn.