Treur-spel, van Sophonisba Aphricana
(1639)–Guilliam van Nieuwelandt–
AuteursrechtvrijVierde deel, eerste uytkomen.
Scipio, Siphax.
Scipio sittende op den Troon.
Dat Locris niet en klaeght van my, van haer verdriet,
't Is door Pleminio, dat haer dit leet geschiet,
Den raedt heeft zijn misdaet met rechte straf gewroken,
en my door mijn onschult, na rechten vry gesproken.
Nu voelt mijn herte vreucht, door 't winnen van den slach,
Waer van ick Masiniss' met recht wel prijsen mach,
Nu hoop ick met mijn moeyt Carthago t'overwinnen;
Want als de macht verdeylt, verdeylen oock de sinnen.
| |
[Folio E3v]
| |
Siphax met ander gevangen.
Siphax.
Ick ken, ick heb misdaen, en val voor u te voet,
Mijn misdaet toch vergeeft, wie is die niet misdoet?
Mijn doot staet in u hant, mijn leven mooght ghy enden,
En mijn bedroefde ziel naer Stygiam versenden.
Wreeckt dat ick heb misdaen, aen niemant als aen my,
Ick ben die d'ontrou ded', laet mijn Gemeynte vry,
Sy hebben haer verweert om my getrou te wesen,
Wie trou en dienstigh is, die wort met recht gepresen.
Scipio.
Hoe hebt ghy door u schult, moet-willigh met opset,
Het sweert dan op den hals van u Gemeent geset?
Weet ghy niet als den Vorst is dwaeselijck beraden,
Dat sijn Gemeent dan oock moet boeten zijn misdaden?
Siphax.
d'Ootmoed'lijcke versoeck de straf versoeten kan.
Scipio.
Kan yemant zijn te straf aen so een ontrou Man?
Siphax.
Men moet in straf oock maer als in veel dingen houwen.
Scipio.
Maer niet aen die men niet mach op sijn woort betrouwen.
Siphax.
Waert ghy geweest als ick, ghy hadt het oock gedaen.
Scipio.
Soo is 't dan straffe weert, 't geen dat ghy hebt misdaen.
Siphax.
Laet my die schuldigh ben, de straf alleen ontfangen,
Doet met my wat ghy wilt, ick ben toch u gevangen.
Scipio.
V misdaet is te groot, sy wederhout mijn deught:
Siphax.
Maer grooter u genaed', die ghy my thoonen meught.
Scipio.
Al wou ick ick en kan u geen genade geven.
Siphax.
Het hanght alleen aen u, die winner zijt gebleven.
Scipio.
't Is waer, het hanght aen my: maer meerder aen den Raedt,
V schult ontschuldicht my, soo ick straff' u misdaet.
Siphax.
Ontschuldight togh mijn schult, straft niet als om te wreken.
Scipio.
'k En straf u niet door wraeck maer wel om u gebreken.
Siphax.
Ghy weeght wel mijn verdienst', maer niet mijn waerdigheyt.
Scipio.
‘Den Vorst verliest sijn waerd', wanneer hy wort verleyt.’
Siphax.
Nu my Fortuyn verlaet, so schijnt het al verloren,
Doch ben ick Vorst van bloet, en Conincklijck geboren.
Scipio.
‘'t Is waer, wel door geboort, maer als men ontrou doet,
Onteert men sijn geslacht, al is men eel van bloet.’
Siphax.
Aen wie meer als aen my, kondt ghy uw' deughden thoonen?
Scipio.
Aen die mijn heeft misdaen, en mijn heeft te verschoonen.
Siphax.
Siet ghy dan geenen staet, noch geen verdiensten aen?
Scipio.
Men draeght geen onderscheyt als yemant heeft misdaen.
Siphax.
‘Siet dan op geen verdienst, maer wel op uwe glori,
Sijt in het Oorlogh straf, maer soet in u victory.
Vergeeft, so wint ghy lof door deught, als door den strijdt.’
Scipio.
”Wie licht het quaet vergeeft, maeckt dat men hem benijdt.
Siphax.
Wat eere wint ghy doch, aen een, die als gevangen,
Verlaten van Fortuyn, u knien komt omvangen?
Scipio.
Wat weldaet sou ick doen, die self het weldoen haet?
Siphax.
Die ghy begeeren sout, waert ghy in mijnen staet.
| |
[Folio E4r]
| |
Scipio.
Maer wie heeft u vervoert tot dees' ontrouwe daden.
Siphax.
De liefde van mijn Vrou, heeft my helaes verraden.
Dan ick heb haest gevoelt mijn recht verdiende straf,
Die my met ongeluck sal brengen in het graf.
Scipio.
De straf van u misdaet die sal een ander leeren.
Siphax.
Die mijn Exempel siet, mach hem van ontrouw keere.
Dan ick ben noch vertroost in mijnen tegenspoet,
Dat Masinissa oock gelijcke misdaet doet,
Dat hy tot zijn verderf valt in mijn rasernyen,
Dat hy als dul, verblint, hem self oock brenght in 't lijen,
Dat hy (gelijck ick was) verleyt wort door een Vrou,
Die hem door haren list oock maecken sal ontrou.
Scipio.
Neen, ick verhoop veel eer dat hy hem sal verwinnen,
Den mensch verliest hem self, door light en dwaes beminnen.
‘Wie dat hem self verwint, bethoont veel grooter kracht,
Dan die van Steden groot de mueren breeckt met macht.’
Wy sullen u voor 't best na Romen doen geleyden,
Den Raedt sal uwe komst met wensingh daer verbeyden,
Daer moocht ghy uwe saeck beweeren met onschult,
Ick meyn dat ghy den Raedt tot leedt bewegen sult,
Voor my, ick sal oock doen, so veel als ick sal mogen,
My deert dat u een Vrou so schandigh heeft bedrogen.
|
|