Vierde deel.
Tvveede uytkomen,
Pedania, Tersira.
MEynt ghy vervloeckte vrou, 't ontstelen soo mijn kindt,
Dat ick selff heb ghebaert, en dat mijn ziel bemint?
Ha neen! en denckt dat niet, ghy sult het weder gheven,
Off ick sal voor mijn vrucht, verliesen oock mijn leven.
Ghy hebt u eyghen kindt, in uvven slaep ghedoodt,
En 't mijn hebt ghy gherooft, te nacht wt mijnen schoot.
Ick ken u valscheyt vvel, gheen saeck en blijft verholen,
Ghy hebt u kindt ghedoodt, en 't mijn hebt ghy ghestolen.
Ghy hebt door onvoorsicht, u eyghen kindt verdaen,
En meynt door desen list, u rechte straff t' ontgaen.
Wel hoe Pedania, meynt ghy my te vervaeren.
Om dat wy met ons tvvee, maer in het huys waeren?
Om dat ick niemant heb, die recht ghetuyghen mach,
Dat ick van dit mijn kindt, voor weynich tijdt ghelach.
Neen, ghy hebt selff u kindt, al slapende verleghen,
Noyt heeft dit levend kindt, in uvven arm gheleghen.
'Ken pas op u vervvijt, noch schelden niet een haeyr,
Ghy liecht al dat ghy seght, en dat ick segh is vvaer.
Ick sou veel liever selff, mijn kindt den hals omvringhen,
Eer dat ick 't gheven sal, off eer ghy my sult dvvinghen.
Eer dat ick toe sal staen, dat ghy 't my rooven sult,
Hebt ghy u kindt ghedoodt, het is u eyghen schult.
Ach my onsalich vvijff, ellendichste der vrouvven,
Wie sa lick nu voortaen, ter vverelt meer betrouvven?
Sal my dees snoode vrouvv vervvijten, dat ick ben
Moordadich aen mijn kindt, en niet mijn kindt en ken.
Ick segh u Tersira, ghy hebt daer selff gheloghen,
Ghy hebt my valschelijck, in mijnen slaep bedroghen.
Ghy hebt mijn kindt gherooft, in 't midden van den nacht,
| |
Dat soo natuer hem leert, sijn moeder selff toe lacht.
'T schijnt dat sijn kindtsheyt vvilt, mijn recht en saeck ghetuyghen.
Door dat het meer mijn borst, als d'uvve vvenscht te suyghen,
Ach arm onnoosel dier, mijn eyghen vleesch, en bloedt,
Sult Ghy dan met mijn melck, niet vvorden opghevoedt.
Sal dees oncuysche vrou, u moeder u ontsteelen,
Om met u teere ieucht, naer haeren vvensch te speelen.
Om dat sy noch met my sou drijven haeren spot,
En segghen dat ick vvas voor haeren list te bot.
Neen neen, en denckt dat niet, ick sal my gaen beclaghen,
En aen den Koninck selff, dees diuverij voordraghen,
Soo Godt hem heeft begaeft, met vvijsheyt en verstandt.
Soo meyn ick dat hy my, sal vvreecken van dees schandt,
Meynt ghy dat ick my vrees' om my ghelijck te rechten
Het recht, oft het ghevvelt, moet onsen tvvist beslechten.
Komt gaen vvy naer het Hoff, ick sal soo vvel als ghy,
Mijn claght den Koninck doen, van moort en diuery.
Soo hy can sonder thoon, rechtveerdich oordeel vvijsen,
Soos al een yder een, sijn groote vvijsheyt prijsen.
|
|
Auteursrechtvrij