Poëma vanden mensch

[p. 10]

Glavde de Clerck Aen zijnen vrindt Gvil. van Nievwelandt op zijn Poema vanden Mensch.

EEn wijs verstandigh' man en can tot zijnder eeren
Niet beter doen, dan dat zijn wercken ander leeren,

Want laet hy by zijn selfs zijn wijsheydt al vergaen,

Hy wort een dorren boom slecht zonder vrucht gelaen:

Zijn hooft en is niet weerdt de gaeuen groot te draeghen,
Om dat geen meer dan hy daer in en schept behaeghen.

Wanneer den snellen tijdt hem bringht in steruens noot,

Het sterft al med' met hem, en 'tblijft voor eeuwigh' doot.

Maer eenen man waer in de wijsheydt is ghegheuen,
En die sulckx onder 'tvolck wil deelen, en doen leuen;

Dien tooght als hy zijn const elck mildelijcken gheeft;

Dat hy't voor ander meer dan voor zijn seluen heeft.

Hy en is alleen maer 'tvat vol in-ghestorte gaeuen
Van s'hemels milde jonst, om elcken med' te laeuen,

Ick meen te laeuen soo dat elcken onder-wijst,

En dat hem ouer-blijft is dat in hem eeuwigh prijst.

Zoo doet ghy Nievweland' want u begaefde sinnen
En willen anders niet dan t'onser leer beghinnen

Een werck, een deuchdich werk, dat ons te recht bescheydt

Het Leuen, en de Doodt, en 's Werelts ydelheydt,

Dees gaeuen in-ghestort doet ghy ons mede smaecken

[p. 11]

 

En wilt ons anders niet dan wijs verstandigh' maecken:

 

Ghelijck ons Moyses leert met dese woorden cort;

 

Ghedeckt u steruen op dat ghy verstandigh' wort.

 

Dus wie dit boeck deur-siet 'twelck ghy comt ons beschencken

 

Ten minsten als hy't leeft hy sal op't steruen dencken.

 

Soo dient dan uwe gaef tot wijsheydt en verstandt,

 

'tWelck ons gedachte d'winght naer't ander Nievwe-landt.

 

En soo de goede vrucht wt Niev-lant comt gheresen,

 

Bequaem wilt een Niev-lant voor't ander nieuwe wesen:

 

Ick meen het Nievwe-landt, bevrijdt van druck en pijn,

 

En daer wien datter comt gherust, en saligh' zijn.

 

Veel weerdigh' Schilder cloeck, ghy hebt ons doen verwildert

 

Met u gheleerdt pinceel const-rijckelijck gheschildert:

 

Waer in ons simpelheydt wel te bemercken staet,

 

End' uwe groote const, diet al te bouen gaet.

 

O vrucht-baer Nievwe-landt! gheen tongh en can u louen

 

Van die beneden zijn, ten waer sy quaem van bouen

 

Hier uwen lof voldoen, want ghy gheneghen zijt

 

Niet om u eyghen baet, maer meest om ons profijt.