Vyfde deel derde vvtcomen.
Keyser. Diadumenus.
ONvredicheyt, en twist, baerdt onrust, en ghewelt,
Den tijdt die is voorby, ure ghy naeckt onlustich,
Placidus ghy zijt doodt, dan, daerom niet onrustich,
Veel beter ghy, dan ick, oft eenigh van de mijn,
Als een van twee door wraeck, wraeckghierich doodt moet sijn,
Hoe wel onrecht hier in, door boosheyt is ghedreuen,
'Tis quaet met sijnen Prins in oproer soo te leuen,
Want oproer baert den twist, en twist den dooden haet.
Laet varen dat ghepeys, sijn hoogheyt die doet quaet,
Crijcht hy niet sijnen loon, sou hy de wraecke deruen,
Men heeft hier in het rijck om minder saeck doen steruen,
Daerom laet dit ghedacht hy crijght maer loon, naer recht.
Hy vecht als in het vier, daer 'twinnen wilt den knecht,
Want niemant lijden will' sijn minder tot verachten.
Ontfanght dees bleecke doodt, O Caesar hooch van machten,
V will', begheert, en last, wraeckgierigh is volbrocht.
Gheluckich sy den tijdt daer ick naer heb ghesocht,
Mijn hert, en gheest verheught, nu sal ick vredich wesen.
Vernoeghingh' van den gheest tot rust is weert ghepresen,
Neemt sone, voor een gift het hooft wilt nemen aen,
Mijn Heeren, en ghy all', vertreckt wilt binnen gaen,
Want ick met mijnen soon, alleen wat heb te spreken,
'Ten is gheen recht dat sy hooren yemants ghebreken,
Nu? na dien will', en nijt, ten onrecht is gheblust,
Begheer, en will' ick, dat ghy houden sult v rust,
En eedt door hooghen moet door wraecke soo te houwen,
Dat recht versaeckt moet sijn, en naermaels v mocht rouwen,
Maer door vrientschap ghetrouw een yder sijn, en still',
Soo wint ghy eer, en die ghemeente 'tuwen will',
Want meerder ruste brenght vereeneghinghe mede
Dan tweedracht, cleynen twist maeckt lichtelijcken vrede,
Daerom doet mijn beuel, en volghet desen last,
| |
Vrede ghy voelen sult, dat tot verheughen wast,
Want vrede voor den twist is constigh naer te comen.
'Tis vreught die winder is, daer twee van 'tleuen schromen,
Gheluckich sy de handt die eerst den cop op nam,
Twist? ghy zijt nu gheendt, den toren heftich gram,
Heeft wraeck naer zijnen lust, nu heb ick eerst ghenoeghen,
De Goden wel te recht, my als verwinder voeghen,
Den gheest hem nu verheught, het hert inwendich lacht,
Dat ick, nu heb dit hooft in mijn ghebiedt ghebracht,
Dat my soo schandelijck dorst achten en ghelijcken,
By schoendreck, foy 'tis schandt, dies moet ick't noch bekijcken,
Verraders aensicht, doch het was v leste mael.
Wat hoe? wel is het noch, waer toe weer dit verhael,
Ghenoeght v met den roof, wat wilt ghy weer beghinnen,
Is't noch niet heel ghedaen.
Als ick 'tverraders hooft, noch bleeck, en doodt aenschouw,
Wraeck roep ick, roept berouw',
Rechtbrekers, die de trouw, door ontrouw nu vernielen,
'Tbloet Placide roep wraeck, van dees verdoemde zielen,
Het lijden v ghenaeckt, hout valsch meynedich hert.
Dat sy in Plutons rijck Cocitus poel verweruen,
Ach wee ick heb ghenoech,
Vermoort hem, doet hem steruen,
Die trouw, en eedt, noch recht, om eer niet meer en houdt,
Soo comt haer recht, en loon, als boose moorders stout,
Dats noch hout, die het rijck met Princen bloet gaet schenden,
Het helsche boos ghespuys wraeckgierich brenght ten enden,
Door bloedt, en wreede doodt, die nijt en onrecht voet.
Dees handt door rechte wraeck, als dese noch verdoet,
Die d'oorsaeck is hier van, om 'tsamen te verghelden,
Een onschuldighe doodt blijft onghewroken selden.
|
|