Vierde deel
Eerste vvtcomen.
Diadumenus, Macrinus Opilius.
DE son met mijn bedroeft dat hy soo langhe verbeyt,
D'uer is nochtans voorby, doch daer niet aen en leyt,
Ick sal hem wachten noch, all' duerden het tot morghen,
Want dat ick het versweegh, ick mochter aen verworghen,
T' wachten dat is hier best, want hy haest comen moet,
Placide, d'uer beclaeght die my hier wachten doet,
Beclaeght, en vloeckt den tijdt, dat ghy v handt dorst steken,
Aen my, foy v, en my, by schoendreck hebt gheleken,
Dat woort, en slaen ick sweer, ghy noch becoopen sult,
Verrader boos vervloeckt, ick verlies mijn ghedult.
Dan siet den staet die comt Placidus mach wel schromen,
Voor d'eerste moet hy nu naer sijn ghewoonte comen,
Daer is hy, dies verblijdt mijn hert inwendich seer,
Gheluck, vred', en voorspoet, sy v ô Caesar Heer,
V moghentheydt die leeft en moet alsoo welvaren.
Hoe is't Diadumen, is daer wat te verclaren,
V wesen yet ghetuyght gheschiet v onghelijck.
Ghenadich Vader iae't daer is een in v rijck,
Die tot ons all' der schandt, een vonnis heeft ghegheuen,
Teghen sijn moeder, die sijn broeder bracht om 'tleuen,
| |
Beloghen van hem, want hy schreef dat zy was swaer,
Maer doen sy was vermoort en was het gans niet waer,
Gheen daedt dient meer ghestraft als dese soo waerachtich.
Den loon van sijn misdaedt, ontfanght hy soo 'tbehoort.
Corts naer sijns moeders doodt heeft hy hem self vermoort,
Maer Placidus die heeft hem desen raet ontboden.
Voor sulcken boose daedt verschricken self de Goden,
Hoe? Liuia ghedoodt van haren eyghen soon,
Dees daedt vereyscht tot wraeck den recht verdienden loon,
Adrastus ghy sult gaen en nemen hem gheuanghen,
Naer Princelijck ghebruyck maer my sal seer verlanghen,
Oft hy ontschult saldoen van soo Godloose daedt.
De daedt waer straffe weert soo 'tniet en is door haet.
Diadumenus vertreckt ick sal hem hooren spreken
En sien, oft ghy door haet v niet en soeckt te wreken.
'Ken weet van gheenen haet sijn saeck is openbaer,
All' dat ick heb verhaelt is niet dan all' te waer.
|
|
Auteursrechtvrij