|
| |
| |
| |
| |
Vierde deel, derde Wtcomen.
Thessalia, Melinda, Zarezar, Nargal.
Ghy zijt voorseecker veel te slecht,
Dat ghy aen hem u sinnen leght,
Bant hem als Ballinck uyt u hert.
Ghy lijdt om hem te groote smert.
Syn vals, meyneedigh, boos, ghemoet,
Syn dwase tongh soo spreecken doet.
Dat my mijn Lief als hy verliet,
Een uyr en sou sy leven niet.
Ick sou soo haest als ick haer vant,
Haer 't herte geven in haer handt.
Ick meynde dat ick door gedult,
Hem sou bekennen doen zijn schult,
Of dat ick door eens anders min,
Hem eens sou stellen uyt den sin.
Maer om dat hy my heeft bevrucht,
Soo maeckt hy dat ick om hem sucht.
Ick swem in een verwoedt tempeest,
En wordt gepijnicht inden geest.
't Is dwaesheyt dat ghy liefde draeght,
Die naer u liefde niet en vraeght,
Ick segh noch eens waer ick als ghy
Ick sou wel anders wreken my.
Ach Godt daer comt Zarezar aen,
Had ick in tijdts doch wegh gegaen.
Is dit gedaen dat ick u hiet?
'k En pas op u bevelen niet.
't Is wonder dat ick my bedwingh,
Datick u 't hooft niet om en wringh,
Mijn hooft dat past my noch te wel,
'k En wil niet volgen u bevel,
Die Vrouwen schelden met oneer,
Ben ick te goet te dienen meer.
Maer wat ick hier al hooren moet.
Ghy thoont hoe ghy zijn opgevoedt,
Die lastert dat hy niet en kent,
Thoont dat hy 't last'ren is gewent.
Treckt syn Geweyr en wilt haer slaen, Sy treckt oock Geweyr.
| |
| |
En proeft niet langher mijn gedult,
Proeft ghy 't te langh het is u schult,
Neen ick en laet my so niet slaen,
Ick neem voor hem de vechtingh aen,
Ick segh dat ghy Thessalia,
Haer eere steelt, en spreeckt te na.
Meynt ghy dat sy Melinda slacht,
Die ghy meyneedigh hebt vercracht.
Sy vechten Melinda wert gequetst en valt.
Daer lieght ghy aen, als een dief.
Ach Godt wat zien ick, 't is mijn Lief,
Vergeeft my toch, o! Roosen-mont,
Dat ick u Lichaem heb gewont.
Nu heb ick mijnen wil volbrocht,
Ick heb verkreghen dat ick socht.
Is dan mijn Lief, mijn Vyandin?
Daer thoont hy weer syn valsche min,
Hy slacht de Nijlsche Cocodril,
Die weenen kan wanneer sy wil.
Wat is hier gaens, is het verraet?
Ick ben verraden door 't gelaet.
Verraden ben ich, Ha? Ghewis,
Van die mijn ziel, en leven is.
Ghy thoont dat ghy een Krijghsman zijt,
Dat ghy hier met Melinda strijdt.
Ich acht het voor ons grootste schandt,
Dat ghy den naem voert van ons landt,
Doch zijt ghy voor geen man vervaert,
Soo vat dees Hantschoon van der aerd.
Ich segh dat ghy haer hebt gekent,
En dat ghy 't liegen zijn ghewent.
Noyt man my dese schand verweert,
Die ick niet voor den kop en smeet,
Ick bat haer aen, past op u sweert,
Siet toe dat ghy u Lijf verweert.
Sy beginnen te vechten, Thessalia gaet tusschen beyden.
Mijn Heer en zijt toch niet soo slecht,
Dat ghy hier met Zarezar vecht,
Gunt my den strijdt, siet ghy 't maer aen,
Hy heeft mijn eer te kort gedaen.
Ick segh dat hy is ongetrouw,
En scheld hem voor een halve Vrouw.
| |
| |
Ghy zijt te teer voor syn ghewelt,
Ach Godt dat my een Lecker schelt.
Ich raed u booswicht dat ghy swijght.
Eer ghy dit door u dermen crijght.
'k En vrees my voor u dreygen niet,
Ick voel het leedt dat my geschiet.
Laet my begaen, staet aen een zy,
Neen hy moet vechten tegens my.
En siet ghy niet hoe 't hem vergaet,
Die tegens synen Heer op-staet?
Die my bemint is mijnen Heer,
Ich haet den roover van mijn eer.
Ghy slacht den dwasen Ioodtschen Vorst,
Die syn belofte breken dorst.
Hebt ghy het hert, so tast my aen,
Ick sal mijn woorden houden staen.
Denckt niet dat ick Philenus ben:
Maer denckt dat ick u valsheyt ken,
Denckt dat ick ben Thessalia
Die ghy onweerdich spreeckt te na.
Siet Nargal Lief, siet u Vriendin,
Siet hier Zarezars Vyandin.
Laet my zijn scheldingh boos, en vals,
Hem weer doen trecken door den hals.
Wel hoe mijn Lief in desen schijn?
Het heeft voor nu soo willen zijn.
't Is wonder wat de liefd al doet,
Ach Godt ghy geeft my weder moet,
Zarezar past op u geweyr.
Wel aen ick stel my dan te weyr.
Sy vechten, Zarezar wort verwonnen.
Bekent u schult of ghy zijt doodt,
Mijn hert is my daer toe te groot,
Doch soo ghy my het leven gunt,
Dat ghy met eer wel geven kunt,
Soo sweyr ick by den grooten Al,
Dat ick Melinda trouwen sal,
En dat ick nu, noch nimmermeer,
Meer nemen sal eens anders eer.
Met desen eedt ben ick voldaen,
Houdt op mijn Lief, en laet hem gaen,
Laet sien wat dat Melinda seyt,
Het schijnt dat sy in onmacht leyt,
Ach sy is doodt naer dat ick sien,
't Was soo voorseyt, 't most so geschien,
| |
| |
Ick wist wel dat sy noeyt en sou,
Naer wensingh zijn Zarezars Vrou.
Haer doodt ontslaet my van den eedt,
Haer droevigh sterven is my leedt,
Den Hemel heeft het soo gevoeght,
Noyt is den mensch, naer wensch vernoecht,
Om datmen wenscht eens anders staet,
Soo gaet het dickwils soo het gaet,
Comt laet ons gaen dat wy naer waerd',
Haer Lichaem heerlijck doen ter aerd,
Dan sal ick onsen Bruylofts dagh.
Verkonden doen gelijck men plagh.
Waer in ick u getrouwe min,
Vergelden sal mijn schoon Goddin.
PAUSA.
|
|
Auteursrechtvrij