Claudius Domitius Nero

[p. 32]

Verthooninghe.

Eerste.

De hoofden van Plautius, ende Sylla worden voor Nero ghebracht.

Tweede.

Octauia wort doodt ghelaten.

Derde.

Nero, trout Sabina Poppea, op de Heydensche wijse.

Choor.

Ecloge Voester.

SIt Themis, de gherechticheyt,
By Iupiter, ghelijck men seyt,
Om dienen in sijn hooghe saken:
Soo ben ick wel verwonden seer,
Dat sy verdraeght al dees oneer,
Die haren naem te niet can maken.

O hemels! cont ghy sien dit quaet,

Dat all' u crachten te bouen gaet?
En laet ghy u gheen saeck verdrieten;
Daer ghy, wel siet dat mijne vrou,
Soo schandelijck en onghetrou,
Onschuldich, moet haer bloedt verghieten?

Och droeue stadt, my deirt u schandt,

Ghy die gebiedt soo menich landt,
En condt u seluen niet verwinnen:
Weet ghy niet dat ons meeste cracht,
Gheleghen is, als wy met macht
Verwinnen onse dwase sinnen?

Roma.

'T is, moeder, 'tloon van het gheual,

Dat altijdt was, en wesen sal,
Soo langh de menschen d'aerd bewoonen;

[p. 33]

 

De Goden sijn alleen dit vry:

 

Maer t'al ons misdaet connen sy,

 

Ter rechter tijdt, seer wel beloonen.

 

Tyber.

 

All' 't water dat er stort en ghiet,

 

En sal het vier wt blusschen niet,

 

Dat u eer langh noch sal verbranden:

 

Daer comen sy, alree ghegaen,

 

Die hem in als sijnden onderdaen,

 

Met fackels in haer wreede handen.

 

Soldaet.

 

Den brandt van onsen grooten Vorst,

 

Vereyscht meer water, doot den dorst,

 

Dan all' het vier, dat ick sal steken

 

In dese welghebouwde stadt,

 

Om dat hy uorste naer het nat,

 

Van Nemesis bebloede beken.

 

Tyber.

 

'T schijnt dat den lust aen Nero voeght,

 

Om dat hy sijnen wil vermoeght,

 

Al sou hy 't al met druck bedroeuen:

 

Maer als het niet en can gheschien,

 

Van Troyen in den brandt te sien,

 

Dan doet hy 't sijne stadt beproeuen.

 

Ecl. Voester.

 

Och soete Venus toont u cracht,

 

Dat u Troyansch' vermaert gheslacht,

 

Datmen door Caesar siet verheuen,

 

Door wreetheyt niet en wort besmet,

 

Dat het den grooten name let,

 

Die haer Aeneas heeft ghegheuen.

 

Roma.

 

Hy droegh den Vader wt het vier,

 

Maer desen steecket seluer hier

 

In sijne stadt, tot sijn vernoeghen:

 

'T verschil is groot van d'oude deught,

 

Dat ons verweckt heeft onse vreught;

 

Dan 't sijn de Goden die het voeghen.

 

Soldaet.

 

Wat wachten wy met ons beuel?

 

'Tsa gaen wy dat volbrenghen wel:

 

'T sijn Christenen die daer meest woonen,

 

Daer hy wilt dat het branden sal,

 

Om dat hy door dit ongheual,

 

Haer ongheloof te recht sou loonen.

[p. 34]

PAVSA.