|
| |
| |
| |
Tvveede deel
Vierde vvtcomen.
Anicetus. Agrippina.
ME-vrouwe met ghedult verdraeght den teghenspoet.
Ha bloedthondt, die soo dorst naer mijn onnoosel bloedt;
Versaedt vry uwen lust, 'ten bidd' u niet te toeuen:
Maer laet my vry den dranck van Neros wreetheyt proeuen.
Vermalendijden soon, is dit all' mijnen danck,
Om dat ick u het rijck voor uwen broeder schank.
Wel aen wy sullen dan, u bloedich hert versaden?
Flocx, treckt de sweerden wt, om in mijn bloedt te baden:
Daer is den snooden buyck, die Nero heeft ghebaert:
Steeckt daer de sweerden in, hy is te langh ghespaert,
Laet hem de rechte straf van sijne misdaet draghen,
Om dat hy tot ons schande dit monster heeft ghedraghen.
Suyght Tyghers, suyght vry bloedt, scheurt dit onsaligh' lijf
Met tanden, vry van een van dit vervloeckte wijf.
En draeght hem 't inghewant, soo mach hy hem verblyden,
Dat hy het deel mach sien, dat hem droegh in sijn voortijden.
Wat wacht ghy wreeden Leeuw? oft schept ghy uwen lust,
Dat mijne doodt vertoeft, die my maeckt ongherust?
Hoe vreest ghy mijne doodt? moet ick u dan verrassen,
Om in mijn eyghen bloedt dees handen self te wassen?
Neen, helschen moorder moort, wat moorden ghy besluyt,
'T sal mijne ruste sijn, drijft maer de ziel hier wt.
Versekert sijn ghewelt, door 'tgrouwelijck vergieten
Van mijn onsaligh' bloedt, dat wraecke sal ghenieten.
De vrees' en heeft gheen cracht, den wil maeckt my ghereet,
Den schepter ick vervloeck, en prijs u sweerden wreet.
Snijdt flockx den snooden buyck vermalendijt in stucken,
Soo doet ghy siel, en lijf, den grooten wensch ghelucken.
Wel mannen, tast haer aen, en doet dat sy begheert.
'Tsa voort, mijn groot ghemoet en heeft hem noyt verueert.
Steeckt, snijdt, scheurt, ruckt van een mijn lichaem, is ten besten:
Drijft daer de sweerden door, tot aen haer handt ghevesten,
Soo, dout vry door den buyck: soo voelt hy eerst den straf
Daer ick tot wraeck (ayme) doordalen moet in 't graf.
| |
| |
| |
Choor.
WAt is 't gheluck dat ons de werelt gheeft,
Meer als verdriet, en sware donderslaghen?
Een cleyne vreught, vermenght met duysent plaghen?
'T gheluck is groot, voor die ghenoeghen heeft.
Wat is den staet, waer door men heerlijck leeft,
Soo men die moet met ongherustheyt draghen,
Meer als bedrogh, waer door wy dickwijls claghen,
Met vrees' vermenght, waer door een yeder beeft?
Och Roma siet hoe dat u straten vloeyen,
Met bloet, waer door men wraeck, en haet siet groeyen:
Hoe cont ghy sien dees moeders moordery?
Roept Tyber aen, dat hy haer weer will' spoelen,
Soo mach den haet der Goden eens vercoelen.
Dat wy voortaen sijn van haer plaghen vry.
O wreede moort, hoe smet ghy mijn gheluck?
Hemels, verstoort van dit afgrijsich stuck.
Lijdt toch den druck, het is der Goden raet:
Ons ongheluck is leeringh' van het quaet.
Blijft dagheraet, die lieffelijck bestraelt;
Niet op en staet, van daer ghy sijt ghedaelt:
Maer my betaelt, van dese wreetheydt stout,
Die sy verhaelt, met wraecke menich fout.
Den Leeuw' int wout: noch Tygher is soo wreet,
Als die betrout, in sijne dulheyt heet.
Beclaeght met leet de Keyferlijcke vrouw',
Daer 't aerdrijck breet moet ouer draghen rouw'.
Roma, Tyber, ende Choor singhen, oft spreken te samen.
ALs ick aenschouw, dees droeue heerschappy,
Met all' d'ontrouw', en wreede Tyranny;
Soo claghen wy, de dulle wreedheyt snoodt,
En moordery, van Agrappinas doodt.
| |
| |
O Vorsten siet dit prachtich trots ghemoet,
Dat ons verdriet met leedt verwecken doet:
Treedt met den voet, ô Goden, 'tis nu noodt,
Sijn hert verwoet, om Agrippinas doodt.
O wonder hoogh! wat brengt ghy aen den dagh?
Al u vertoogh is lijden en beclagh:
Ghunt toch verdragh, waer van wy sijn ontbloodt,
Maer maeckt ghewach van Agrippinas doodt.
Waer sijt ghy doch? Astrea lieue deught?
Laet ghy 't bedroch verleyden onse Ieught,
Daer uwe vreught, verheught in goetheyt groot?
Weent soo ghy meucht om Agrippinas doodt.
'T is wel voor haer: maer wilt beclaghen mé,
Hoe hy daer naer oock Burrum steruen dé.
Wie sou de cracht ontgaen van den Tyran,
Die door ghedacht den mensch vernielen can:
Daer desen man, alree seer onghesont,
Lijdt, voor den ban, Fenijn in sijnen mont?
O wreede wraeck, hoe voordert u den nijdt;
Daer ghy de saeck by naer versekert zijt?
Moest uwen spijt aen Burrus noch geschien,
Om dit verwijt, met gheene reen 'tontvlien?
PAVSA.
|
|
Auteursrechtvrij