Claudius Domitius Nero

Tvveede deel
Derde vvtcomen.

Nero. Seneca. Burrus Afranius.

HOe is de saeck vergaen, die ghy moest ondersoecken?

Seneca.

'K en was noyt meer verschrickt, als van haer grouwsaem vloecken;
'T scheen dat in haren mont de helsche wreetheyt lach.

Burrus.

M'en docht niet dat ick haer, maer een Megaera sach,
Soo quam wt haer ghesicht, door gramschap, 't vier ghesprongen.

Nero.

De vrouwen draghen 't hert op haer vergramde tonghen.
Dan 't vloecken is al wint. Wat is van hare daet?

Seneca.

Haer onschult was seer groot, maer met verwoeden haet.

Nero.

'T verraet is 't niet by haer, en teghen my ghesworen?

Burrus.

Sy heeft het vals bethoont, en Paris 't lijf verloren.

Nero.

Heeft sy dan haer verraet met haren list bedeckt,

Seneca.

Neen, maer 't verraet was vals dat Paris hadd' verweckt,
Want hy en con sijn claght met waerheyt niet bethoonen.

Nero.

Te meer en can sy dat met waerheyt niet verschoonen.
Ick seluer ben den thoon; haer gramschap heeft voor my
Met onuerdult ghetoont all' haer verradery.
Mijn eere soeckt haer doodt, daeromme sal sy steruen,
Want al daer sy naer tracht, dat is naer mijn bederuen.

[p. 20]

 

Eens is sy straf ontgaen, maer voor de tweede mael,

 

Voorseker ick haer doodt, ghelijck ick die verhael.

 

Den last hebb' ick daer van doen Aniceto geuen,

 

Om dat hy door sijn sweert haer nemen sou het leuen.

 

D'onsekerheyt van 't schip, tot 'tdecksel van den list,

 

Was voor soo groote saeck te schandelijck ghemist.

 

Haer daedt vereyscht de doodt, men hoeft die niet te decken,

 

Noch oock naer het ghebruyck voor rechters te betrecken.

 

'Tgaet Caesars leuen aen, hy segh ick: moet alleen

 

De straf daer ouer doen voor hem en voor 't ghemeen.

 

Wat seght ghy van de saeck? ghy siet het moet toch wesen;

 

Daer d'eere staet in vrees', daer wort ghewelt ghepresen.

 

Spreeckt op, hoe staet ghy soo? 't schijnt dat ghy sijt verbaest:

 

Oft meynt ghy dat den haet door Neros tonghe raest?

 

Neen, 't is tot rust van 't rijck, 't moet sijn, oft wy alt'samen

 

Sien ick eer morghen doodt, oft tot ons leet beschamen.

 

De saecken sijn verwert, en met haer in verschil:

 

De vreese, die ick hadd', leydt onder mijnen wil:

 

Wilt daerom oock den wil, die ick wel hebb' besloten,

 

Want mijnen wil en heeft noyt mijne ghemoet verdroten.

 

Spreeckt, segh ick, oft het schijnt dat ghy met Nero spot.

 

Seneca.

 

'T ghewelt van uwen wil doet willen u ghebodt:

 

Den slagh sien ick alree onmoghelijck om keeren.

 

Burrus.

 

De grootste vreese treft aen d'aldergrootste Heeren:

 

Want die ghevreest wilt sijn bestrijdt de vreese meest.

 

Nero.

 

T'en is gheen vrees', maer noodt, die door nature vreest.

 

Burrus.

 

Nochtans de vreese doet my ongheluck vermanen,

 

Door dat liet gansch ghewelt van de Praetorianen

 

Germanicus gheslacht, eerbiedigh, soo bemint,

 

Dat sijn ghedacht alleen haer herten aen hem bindt:

 

Sy vrees' ick sullen 't leet van sijne dochter wreken.

 

Nero.

 

De vreese sal haer wel beletten wat te spreken.

 

'Tis Caesar self die 't doet, de meeste van 't geslacht.

 

Burrus.

 

De grootheyt van de saeck beroert my mijn ghedacht;

 

Dan 'tis te laet met raet als't stuck is voorghenomen.

 

't Staet Aniceto toe sijn woorden naer te comen.