Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra

[fol. C1r]

Ter eeren Gvilliam van Nievwelandt. Op sijn AEgyptische Tragoedie van M. Anthonivs en Cleopatra.

GHelijck den soeten dauw valt in't gheploeghde landt,
Voeght het oock van ghelijck den Violieren plant,
In't groeyen door den lof van desen Poët cierigh,
Laet ons dan desen vriendt maecken het hooft Laurierigh:
Ionstigh looft hem, ghelijck ghy eel Poëten soet,
Eert hem soo dat behoort, in eer uw' vlijtte doet.
Liefd' lustelijck aensiet d'AEgyptische Tragoedie:
Met lust wel daer op let, en slacht de nutte bie,
Om daer uyt met verstandt te trecken nutte leer
Van het verand'ren groot van desen Prins en Heer.
Aensiet wat Wanhoop baert, en 't ydel Dwaes beminnen,
Niet dan den vuylen Nijdt berooft ons hert en sinnen,
Nu ist, dat blinde Wicht soo heeft dit groot ghewelt
In dees Monarchen groot, en oock ter aerden velt.
Eer, Reden, ende Deught, vertreden met de voeten,
Vermaeckt u in de deught, die u vry sal ontmoeten.
Wanneer ghy haer ontfanght naer sijn vermaen en leer,
En gaen de weghen in van maetigheydt en eer.
Leert dan van't Niewelandt tot uwer eeren maeyen,
Als van een vruchtbaer aerd', dat hy heeft willen saeyen
Nieuw' vruchten rijp en goet, die wijsen tot de deught,
Tot eer van sijnen roem, en tot ons alder vreught.

Al doende (men) leert

Violier

I.V. Mael.