Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra

[fol. B3r]

Aen Gvilliam van Nievwelandt. Ouer sijn Reden-rijcke Tragoedie Cleopatra.

Eens als Neptuen, Vulcaren, en Pallas wedden t'saemen,
Wie door het fraeytste werck de ander sou' beschaemen;
Soo rechte Pallas eerst een marmoren Ghebouw,
Neptunus eenen Stier van aerdt heel wreedt en schouw:
Maer Vulcaen heeft den Mensch ghemaeckt naer 't beeldt der Goden,
Daer by ghevoeght 'tverstandt: doch niet en is ontvloden
Des Rechters quade tongh, door laster-liefd' beroert.
Het Huysen dochte niet: want 't kost niet zijn vervoert.
Den Stier wierdt oock ghelaeckt, om dat sijn hoornen stonden
Ter zijden, en niet recht in't voorhooft, om te wonden.
Alleen wist hy dit quaedt te segghen van den Mensch,
Dat hy niet sien en cost sijn hert, en sin, naer wensch.
En dat men daerom moest voor't hert een venster slaghen,
Eer hem dit hemelsch werck sou eenighsins behaghen:
Maer hy is heel verdoolt; men siet in Nieuwelandt
Sijn hert, sijn gheest, sijn sin, en goddelijck verstandt,
Dan soo door sijn begheert de questi is gheresen,
Soo sal Cleopatra hier dan de venster wesen.

Wil naer macht

Anag.

Selon que scaurai.