De kleine pligten (4 delen)

CLXI. Brief.
De heer Reinier IJ. aan den heer Eduard N.

Amsterdam, 6 Maart 1809.

Wel nu dan, ik heb mij verstout! Om niet weder zoo als gij het noemt, onhandig te werk te gaan, heb ik mij door een' brief op nieuws aan emilia verklaard. Ik heb haar dien zelf in handen gegeven. Sedert weet ik niet meer dan voorheen hoe zij over mij denkt, maar zoo dikwijls ik haren Vader kom zien en haar ontmoet, behandelt zij mij met meer dan gewone vriendelijkheid. De oude Heer is voor mij ingenomen en volgens een gesprek hetwelk ik met hem gehad heb, ben ik overtuigd dat hij eer mijn voorspraak bij zijne dochter wezen, dan mij tegenwerken zou, maar dit doet niet veel af, want emilia is te vast van karakter, om zich, zelfs door het verlangen van haren Vader, tot een'

[p. 276]

zoo gewigtigen stap als het huwelijk, tegen haren zin te laten overhalen. Evenwel schijnt zij haren Vader in haar vertrouwen gesteld te hebben, ten minste de Heer P. heeft mij uit haren naam verzocht geduldig en zonder ergens van te spreken, haar antwoord op den brief af te wachten. Ik gehoorzaam en zwijg, schoon mij dit uiterst moeijelijk valt. Ik wanhoop niet, maar ben vol vrees. Zoo staan thans mijne zaken; indien er eenige verandering in komt schrijf ik het u, Intusschen vaarwel!

Uw Vriend

reinier IJ.