De kleine pligten (4 delen)

CV. Brief.
De heer Alexander P. aan Willem P.

Zeist, 2 October 1808.

Mijn Zoon!

Gelijk alle jonge lieden, ziet gij in het vooruitzigt veel, wat menschen van meer oudervinding en rijpere jaren er bij lang niet in bemerken. Gij zult (volgens uwe meening) slechts een weinig bekend zijnde, spoedig eene genoegzame praktijk krijgen, gij zult over genoeg geld hebben, om een huishouden te beginnen, gij zult niet gelukkig zijn, ten zij gij de hand van uwe beminde verkrijgt! Eer ik u iets stelligs antwoord, wensch ik over de bewuste zaak eens bedaardelijk met u te spreken, daartoe zal, in het laatst dezer week denk ik, gelegenheid zijn. - Dat gij verliefd zijt geworden, verwondert mij niet, dat gij u van het echtgenot een aangenaam denkbeeld maakt, even weinig - ik

[p. 65]

zal meer zeggen, veel liever zag ik u wel getrouwd, dan uwe jonge jaren telkens op nieuwe voorwerpen verslingerende, maar ik moet meer van de Juffer weten, dan, dat zij in uwe oogen schoon, vrolijk en met een gezond verstand begaafd is, voor dat ik mijne toestemming, tot uw aanbod aan haar, geven kan. Verban uwe beschroomdheid, wanneer het op een mondgesprek met mij zal aankomen, ik eisch met regt altijd door mijne kinderen als hunnen Vader geëerbiedigd te worden, maar hun vriend en beste raadgever te zijn, heb ik mij altijd ten dierbaren pligt gerekend.

alexander P.