niet, het heette zij moest voor de meid zorg dragen, ik geloofde dat dit hare reden was, en vond het fraai; maar ziet daar komt (zoo als het scheen bij toeval, maar zeker wel door Jonkvr. emilia herwaarts gelokt) die jonge dokter die in het voorjaar al eens hier was, ja wel hij bezoekt de zieke, maar hij drinkt thee met de Jufvr. zit bij haar geheele uren te praten, wandelt met haar, enz. enz. Wie weet hoe lang dit lieve leventje zoo voortgeduurd zou hebben, dan de gelieven kregen het in den neus, dat ik hunnen handel gewaar was geworden, toen vertrok eensklaps de dokter, de zieke werd in een' wagen gepakt en naar Nijmegen gezonden, en emilia reisde haren minnaar achter aan naar Amsterdam. Steeds ijverende voor uwe eer en voor uw belang, heb ik de zaak verder willen nasporen, en om daarin te beter te slagen, uwe dochter op de proef gesteld door haar eerbiedig mijne hand en mijn hart (dat gelijk gij weet, haar sinds lang genegen is), aan te bieden. Antwoordt zij mij gunstig, dacht ik, zoo zal dat mij een bewijs zijn dat er met den dokter niet zoo veel aan is als ik mij verbeeld, ik zal den heer P. ootmoedig om zijne toestemming vragen, en mogelijk het geluk hebben van den schoonzoon mijns hooggewaardeerden boezemvriends te worden. Slaat zij mijn aanzoek af, zoo zal ik duidelijk zien dat de kans voor den dokter schoon staat, en ik zal volgens mijnen pligt er den Heer P. van verwittigen. Wat gebeurde er? niet alleen verwierp emilia mijne
Auteursrechtvrij