De kleine pligten (4 delen)

LIX. Brief.
Karolina M. aan Emilia P.

Amsterdam, 20 Junij 1808.

Is niet uw broeder willem met glans en glorie gepromoveerd? Is niet al de drokte daaraan verknocht voorbij? Is niet uw vader verleden Donderdag den 16den vertrokken? is niet de jonge advokaat den dag daaraan naar Utrecht terug gekeerd, en zit gij dus niet moederziel alleen te Zeit? lieve emilia! Hoe komt het dan dat gij nog niet geschreven hebt, wanneer gij hier denkt te komen? Uwe kamer is gereed, ik heb zelve nagezien of zij wel netjes gestoft was en of alle dingen er in behoorlijke orde geschikt waren; wat vertoeft gij? Ik pijnig mij den geheelen dag door, om uit te denken wat toch de reden van uw wegblijven wezen kan; als er gescheld wordt hoop ik iederen keer dat mij een brief van u zal gebragt worden, tot nog toe is het altijd mis geweest. Mij dunkt gij moet nu wel

[p. 161]

niets meer te huis te doen hebben, ei! laat den tijd niet nutteloos verloopen; zeker een toertje naar Genève heen en weerom duurt vrij lang, maar toch ieder dag is er een, en ik wenschte wel niets te verliezen van de oogenblikken welke uw vader u vergund heeft mij te schenken, kom dan mijne lieve! - of zijt gij ziek? dan zal ik u zekeren dokter zenden, die ook geloof ik vrij verlangend is om u te zien, ten minste hij deed ons laatst uit zuivere belangstelling in den welstand mijner moeder eene visite, en toen ik (zoo bij mijn' neus langs) zeide, dat wij u wachtende waren, schrikte en verbleekte de man zoo, dat ik haast voor hem een' dokter had laten halen.... Nu uit medelijden voor wien van ons allen het dan ook zij, stel uwe komst niet langer uit.

karolina M.