De kleine pligten (4 delen)

[p. 55]

XXIV. Brief.
Emilia P. aan Karolina M.

Zeist, 8 April 1808.

Lieve karolina!

Hartelijk dank voor uwe deelneming in de beleediging, welke ook mij door het schrijven van Mejufv. Z. wordt aangedaan, want die deelneming toont, dat gij mij niet in staat rekent te zijn, om kwaadaardig, gevoelloos, of door jaloezij gedreven, te handelen. Maar, verschoon mij, zoo ik nogmaals met u verschille, omtrent hetgeen van uwe zijde behoort gedaan te worden. Verschoon mij, zoo ik mij vermeet u raad te geven. Schrijf niet, dit is mijn raad en mijn verzoek. Stel u zelve eens in de plaats van wilhelmina, en oordeel dan of gij wel zoo veel reden hebt dan gij denkt, om boos op haar te zijn. Verbeeld u, gij waart van de liefde eenes mans verzekerd, gij ontvingt eenen brief van hem welke u in die verzekering sterkte. Wat later kwame u eene soort van waarschuwing tegen den geliefden persoon in handen, zoudt gij terstond gelooven wat tot zijn nadeel aan u geschreven werdt? mij dunkt neen. Dit evenwel zuivert Jufvr. Z. niet geheel en al van de blaam, dat zij onvoegzame uitdrukkingen tegen welmeenende per-

[p. 56]

sonen gebruikt heeft, maar zij was door vooroordeel verblind en dacht zelve gehoond te zijn. Wat zult gij haar nu schrijven? dat gij boos op haar zijt! Dit kan zij wel nagaan dat gij wezen zult. Dat bernetti onzacht over haar gesproken heeft? Zij zal het niet gelooven, en gij kunt het niet bewijzen, want hij noemde haar niet, en ook, gij hebt zijn gesprek niet gehoord. Schrijft of spreekt zij er hem over, hij zal het ontkennen, en haar nog meer logens op de mouw spelden, die haar mogelijk nog erger tegen u en mij zullen verbitteren. Laat dan de geheele zaak zoo als zij is. Volgen wij het voorbeeld van onzen Goddelijken Heer, die; ‘als Hij gescholden werd niet weder schold, en als Hij leed, niet dreigde.’ En houden wij ons tevreden met het bewustzijn van onze onschuld. Ik antwoord u zoo spoedig om het afzenden van uwen brief naar 's Hage te voorkomen; geloof mij, na eenigen tijd zult gij tevredener zijn, naarmate gij u minder gewroken zult hebben. - Hetgeen gij mij van uwe voornemens tot uitgaan zegt, doet mij vermoeden dat uwer moeder gezondheid zich allengs hersteld, groet haasr mijnentege, en geloof mij te zijn

Uwe liefhebbende

emilia.