De kleine pligten (4 delen)

X. Brief.
Karolina M. aan Wilhelmina Z. in 's Gravenhage.

Amsterdam, Maart 1808.

‘Waarom schrijft gij mij niet?’ vraagt gij in uwen laatsten brief. Ik weet het wel, lieve mina! ik had er reeds eenen van u te beantwoorden: maar ik heb thans wel wat anders te doen dan te schrijven. Mijne moeder is sedert drie weken zeer ziek. In het eerst heb ik hare ongesteldheid weinig geteld, en ben aan mijne gewoonte van zoo vele pretjes als zich opdeden waar te nemen, getrouw gebleven; maar het werd al erger en erger met haar, zoodat

[p. 20]

ik moest besluiten een weinig meer te huis te blijven, schoon op moeders verzoek emilia P. hier was komen logeren om haar op te passen. Aan emilia is de zorg veel beter toevertrouwd dan aan mij, evenwel heeft deze er altijd zoo veel tegen in te brengen, als ik eens spreek van uitgaan; of, ten einde eene en andere kennissen op te wachten, mij van de ziekenkamer te verwijderen, dat ik niet durf ondernemen het geven van drankjes, het thee schenken, of het aanreiken van drinken na te laten. Met zulke bezigheden slijt ik dan nu mijnen tijd bij dag, ja zelfs somtijds ook des nachts, zoodat ik bijkans geene minuut over heb om iets voor mijn vermaak te doen. Zoudt gij wel gelooven dat ik over deze weinige regels drie dagen geschreven heb? Maar gedurig moet ik de pen nederleggen. O! hoe lang en eenzelvig zijn deze dagen! Ik zet dus ook slechts Maart, want ik weet niet eens aan den hoeveelsten dag dier maand wij zijn.... Daar word ik al weder geroepen. - Vaarwel.

Uwe

karolina M.