De kleine pligten (4 delen)

VI. Brief.
De heer Alexander P. aan den heer Leopold S.

Zeist,5 Maart 1808.

Mijnheer!

Ik haast mij u te antwoorden, dat ik zeer ernstig verzoek, dat de Regering van Amsterdam zich geene moeite geve, om mij ter bewilliging te nopen in eenen stap, dien ik als onteerende voor mijn oudHollandsch geslacht zou aanmerken. Hoe! fatsoenlijke jonge lieden zullen zich laten gebruiken, om den vreemdeling, die ons tot Koning is opgedrongen, op eene bijzondere wijze te huldigen! Hoe! koopmanszonen uit Amsterdam zullen voor soldaten gaan spelen, ten gevalle van eenen spotachtigen Franschman! Hoe! het opregte Nederlandsche hart zal zich zoo ver verloochenen, van eene valsche vreugdede betuigen, over eene zaak, die ieder regtge-

[p. 15]

aard vaderlander grieven moet? Wie ook in zulke lage vleijerijen moge deel nemen, nimmer zal ik zulks doen, noch gedoogen, dat een mijner kinderen het doe. Het voordeel, waarvan gij gewaagt, als kunnende uit mijn's zoons lidmaatschap van de zoogenaamde eerewacht ontspruiten, kan ik bij geene mogelijkheid berekenen. Ook verlang ik voor hem geene gunst van lodewijk. Mijn zoon heet willem: één willem dwaalt, verstooten en verdrukt, thans in Europa om; kwame hij terug, behoefde hij eene eerewacht, niet alleen mijne beide zonen, maar ik zelf, zou hem met vreugde ten geleide strekken; doch nimmer verge noch verwachte een bonaparte zoo iets van mij of van de mijnen.

Uw dienaar,

alexander P.