Schaduw

[p. 39]

Dat lied XXII

Het lied waarvan een menschenziel
het heiligst is doordrongen
daar zijn op aard geen woorden voor,
dat blijft onuitgezongen.

Dit leerd' ik toen ik eens voor u
een zuiver lied wou zingen
dat stil- en langer trillen bleef
dan klank van aardsche dingen.

Ik wou dat parelwoordensnoer
om regenbogen vlechten
maar vond geen droppels licht genoeg
om aan mijn droom te hechten.

Ik heb er dikwijls om geschreid
maar op een klaren morgen
heb ik het in Gods hand geleid,
die zal er nu voor zorgen.

[p. 40]

 

Zoo zonder einde of begin,

 

alleen gedriegd van droomen,

 

zoo is mijn arm liedeke

 

bij Lieven Heer gekomen.

 

 

 

En 't zal niet van deez' aarde zijn,

 

och, in ons beetre leven,

 

met in zijn mond mijn kleinen naam

 

zal God u 't liedeke geven.