Op zachte vooizekens

[p. 19]

Verlangen

Ik zegen u, verlangen,

Nu diep mijn blik begrijpt,

Hoe rozenknop door zonne

Tot roze rijpt.

Dat leerde ik uit uw oogen:

Die deden stil-spontaan,

Bloesems van jong begeeren

Wijd open gaan.

Zóó hebt ge, zonder woorden,

Aan mij 't geheim verteld,

Hoe de eene menschenziele

In de andre smelt.

Want als ik, schoon van liefde,

U lang in de oogen schouw,

Voel ik mezelven worden

Van kind tot vrouw.