Gheestelycke plantaige van gheestelijcke op-climmende boomen

[Schoon vriendinne weest ghegroet]

Op de Wijse: De la motte oft: Leopoldus is in't velt.

1.

Schoon vriendinne weest ghegroet
Eens u deurken open doet;
Wy syn t'saemen hier vergaert,
Met den Mey verheven,
Die seer lieffelick is gheblaert,
Hem willen wy u gheven.

[p. 160]

 

2.

 

T'is den Mey-boom seer plaisant

 

Die voor Christus was gheplant,

 

Als hy voor de menschen snoodt

 

Hier op t'swerelts erven

 

Uyt herts grondighe liefde groot

 

De doodt heeft willen sterven.

 

3.

 

Daerde heeft dit Cruys, dien schat

 

In haer selven langh' ghehadt;

 

D'heydenen hadden't ghedaen

 

Mendent te verslinden,

 

Maer hun meyninghen syn vergaen

 

Godt heeft het laeten vinden.

[p. 161]

 

4.

 

T'is de Christenen ghejont,

 

Door Helena die het vondt;

 

Dus moghen wy breet en wijt,

 

Syn tot alle stonden

 

Met de heylighe kerck verblijdt,

 

Om t'heylich Cruys ghevonden.

 

5.

 

D'aerde die is blyelick,

 

Sy betoont dat vryelick;

 

Boomen, gers, en menich cruyt,

 

Gheven hun coleuren,

 

al de blommen die spruyten uyt,

 

En gheven soete geuren.

 

6.

 

Al de voghelkens verweckt,

 

Singhen soo syn syn ghebeckt;

[p. 162]

 

D'een ghediert hubbelt en springht

 

D'ander gaen en keeren,

 

Al dat levendich is, het schinght

 

Dat desen mey wilt eeren.

 

7.

 

Lof tot een ghedinckenis

 

Dat dit Cruys ghevonden is,

 

Bedanckt Godt ghebenedijt

 

Bidt dat hy dees landen,

 

Door het heylichste Cruys bevrijdt,

 

Van alle de vyanden.

FINIS