souden den arbeyt meest verloren wesen. Also nae dat wij die edel Rhetorica voor onse fraie Vlaemsche Ionghers const beminders bescreuen hebben, willende de selue ooc waerschuwen van misgane in haer elocutie, wij hebben hier bescreuen, niet alle (twelc onmogelijc ware) maer ymmer een groot deel, van vreemde woorden, betooghende in wat verstande die selue met ons vlaemsche Tale, vanden gheleerden dicwils ondermingelt ende ghebruyct worden. Twelcke wij niet sonder groote ende nootsakelijcke cause gedaen en hebben want wt dyen dat die simpele Idioten altijts meest prijsen ende verwonderen, tgene dat si niet en verstaen, so willen die ongheleerde dichters ende Procureurs, slachtende der Symmen oft Scymminkel, ooc alsulcke vreemde onghehoorde termen spreken, ende nae huer eyghen fantasie nyeuwe versieren, weder die invsancie zijn oft niet. Si hooren datmen van doceo segt, doceren, si willen van amo, lego, traho, audio, maken ameren, legeren, trahieren, audieren, ende veel meer andere vreemde sotte bastaerde woorden, gheensins te verdraghene. Want dit es een rechte Cacozelia daer wij in ons Rhetorica af ghesproken hebben, Te wetene, als wij een sake vertrecken met vele vreemde gheaffecteerde groote, eerlijcke woorden (also ons dunct) dye wij selue nyet en verstaen, oft niet geuseert en zijn, noch geensins ten propooste dienende bi den welcken ons natuerlijcke suyuere vlaemsche sprake, schandelijcke bedoruen wort ende verduistert. Daerom